14 Jul 2006
Het woord is vlees geworden.
Ooit sloeg het op God, nu op DNA. De verzameling van onze genen is vaak vergeleken met een reusachtig boek, geschreven in drieletterige woorden op basis van een beperkt aantal letters. Vier, om precies te zijn: A, C, G en T (de basen adenine, cytosine, guanine en thymine). Een eindig aantal bestanddelen waarmee je oneindig veel boodschappen kunt schrijven. Reductionistische, zielloze wetenschap, oordelen sommigen. Voor hen staan de natuurwetenschappen synoniem met ontmenselijking en een gebrek aan waardering voor de volheid van het leven. Adembenemend hoe die eenvoud zo’n complexiteit tot stand kan brengen, vinden anderen. Voor hen primeert het verlangen om te weten hoe de dingen precies in elkaar steken. En hoewel natuurwetenschappers inderdaad dikwijls ontiegelijk veel afweten van bitter weinig, is het al te gemakkelijk hen af te schilderen als mensen die het contact met een deel van de werkelijkheid missen.