30 Dec 2013
In discussies met paragnosten, kwakzalvers en andere dwaallichten komt het concept van de bewijslast vaak om de hoek loeren. De bewijslast, zo meent de rechtgeaarde skepticus, ligt bij de ufoloog om aan te tonen dat deze of gene graancirkel van buitenaardse oorsprong is, niet bij de skepticus om aan te tonen dat ze van menselijke makelij is. In een discussie over homeopathie, rust de bewijslast op degene die denkt dat water geheugen heeft. Vaak lijkt de rechtmatige plaats van het bewijsjuk intuïtief duidelijk. Maar waarom gelden deze regels precies? Daarover bestaat nogal wat onduidelijkheid.