Nepinjecties en implantaten: hoe een verslaafde misleiden?

Janneke Donkerlo

28 Nov 2012

Wanhopige alcohol-, cocaïne- of heroïneverslaafden willen maar al te graag in een handomdraai verlost worden van hun probleem. Dat is precies wat artsen doen die patiënten behandelen met bepaalde nepinjecties en -implantaten. Ze vertellen er een wetenschappelijk verhaaltje bij waarmee ze de patiënt overtuigen dat hij na de behandeling niet meer naar drugs zal hunkeren. Andere mogelijkheid: de patiënt gaat dood, als hij na de behandeling opnieuw alcohol of drugs gebruikt. Een manier van handelen die in het voormalige Oostblok dagelijkse kost is.

Geplaatst onder

gezondheid

Deel artikel

Bij de injecties en implantaten zou het gaan om de stof Disulfiram. In pilvorm is dit een oud middel, ook wel bekend als Antabus of Refusal. Disulfiram werd bij toeval ontdekt in de rubberindustrie in Denemarken kort na de Tweede Wereldoorlog. Wie dagelijks zijn pil van 250 mg inneemt, krijgt onmiddellijk een hevige kater na het nuttigen van zelfs maar een kersenbonbon. Zo’n pil moet je dan wel elke dag slikken. Therapietrouw is een groot probleem: het vergt veel discipline om dagelijks een pil te slikken en niet te drinken, op het moment dat je juist hunkert naar de verdoving van alcohol. Disulfiram wordt daarom alleen nog bij uitzondering gebruikt.

Russisch leger

Langwerkende implantaten met veel meer dan de dagelijkse 250 mg zouden – net als de prikpil bij anticonceptie – uiteraard een uitkomst bieden. In Scandinavië experimenteerden artsen daarom in de jaren negentig met onderhuidse Disulfiramimplanten. Helaas, in talloze tests bleken de implantaten niet te werken. In Oost-Europa worden ze echter nog volop chirurgisch onder de huid genaaid.

lees het volledige artikel op de site van Janneke Donkerlo