Zoeken

‘Eén Belg op drie kiest homeopathie.’ Deze bewering werd onlangs verspreid door sommige kranten en weekbladen en zeer enthousiast ook uitgedragen op websites van de homeopaten. Iets wat zo gewild is, moet toch wel werkzaam zijn, klink het triomfantelijk. Een strijdvaardige pro-homeo apotheker schrijft op zijn website: ‘Eén Belg op twee stelt vertrouwen in homeopathie’. Anderen doen er nog een schepje bovenop en schrijven zelfs dat twee derde van de bevolking haar vertrouwen in deze ‘natuurlijke geneeswijze’ stelt. Wat is ervan aan? Hoe komen ze aan die cijfers?

Het was maar om te lachen

Skeptici zijn saaie zuurpruimen, volgens sommigen. Maar als een skepticus dan eens een grapje uithaalt, schreeuwt men moord en brand. Dit artikel gaat over grapjassen met een missie. Skeptici die zich vermommen om aan te tonen dat de keizer geen kleren aan heeft. En over hun slachtoffers: mensen met even weinig zin voor kritische reflectie als voor humor.

Toen ik vernam dat kamelenmelk aanbevolen wordt als medicijn, was ik niet echt verbaasd. Lang geleden ontdekte ik al dat het menselijk vermogen om ergens in te geloven, onuitputtelijk is. Het bericht bracht me aan het lachen. Wellicht omdat kamelen nogal grappig zijn, omdat ik nu eenmaal snel geamuseerd ben, omdat het me deed denken aan een paar van mijn favoriete kamelengrappen en omdat huilen geen enkele zin zou hebben.

De Zesde Vijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een of meerdere personen die zich in het voorbije jaar lieten opvallen door een kritische houding tegenover de pseudowetenschappen.  Onder de vele kandidaten die de voorbije jaren voor het waakzame oog van de jury passeerden, zijn er namen bij die in het verleden meermaals voor de Vijs in aanmerking kwamen.

Op 12 januari heeft het Hof van Cassatie de veroordeling van SKEPP in de zaak Gorter vernietigd. Een belangrijke stap in een lange procedure, die de skeptici grote hoop geeft. Immers, volgens het hoogste rechtscollege mocht SKEPP de omstreden Nederlandse arts Robert Gorter op zijn website wel degelijk een kwakzalver noemen, omdat er uit de context van de tekst duidelijk blijkt wat er met kwakzalver wordt bedoeld. 

Van Authority based naar evidence based medicine

Archibald Cochrane komt in 1909 ter wereld in Schotland, als oudste van drie. Zijn vader sneuvelt in 1917 tijdens de Eerste Wereldoorlog en zijn jongere broer overlijdt op jonge leeftijd door tuberculose. Beide gebeurtenissen laten een diepe indruk op hem na. Op volwassen leeftijd gaat hij geneeskunde studeren in Cambridge en vervolgens in Londen, studies die hij uiteindelijk zal afronden in 1938. Ondertussen heeft hij in Wenen psychoanalyse gestudeerd, waar hij het Duits goed onder de knie heeft gekregen. Dat zal hem later, als krijgsgevangene, goed van pas komen.