Vervolgartikel "racisme van gene zijde" - Discussie met rulofianen zinloos.

Het oorspronkelijke artikel vindt u hier.

Het Jozef Rulof Forum is een platform van en voor lezers van Rulof-boeken. Op de homepage wordt aangekondigd dat deze “een schat aan spirituele kennis en wijsheid bevatten, bedoeld om de aardse mens wakker te schudden.”

Ondanks beweringen over onvolledigheden en fouten in mijn artikel wilde niemand van de ‘Rulofianen’, de fervente aanhangers, daarover op het forum van Skepp reageren, een forum waar nota bene al een poos ruimte is gereserveerd voor Rulof. Het is uiteraard veel comfortabeler om dit in een veilige thuishaven te doen, waar je op veel steun kunt rekenen. De meeste discussies resulteerden in een woordenstrijd welles-niettes en één Rulofiaan dreigde zelfs dat mij nog wat te wachten zou staan als ik zelf eenmaal in het hiernamaals was beland. Rulof voorspelt aan criticasters na hun overlijden immers 300 jaar ellende aan ‘gene zijde’. Tenslotte stapte ik uit het forum. Op een enkele uitzondering na betreurde niemand mijn vertrek.

Racisme blijft

In dit vervolgartikel refereer ik aan deze discussies, en aan enkele nieuwe ontdekkingen en verklaringen die Rulof-uitgeverij Wayti in de loop van dit jaar zal uitbrengen in een paperback getiteld De Kosmische Evolutie van Lichaam en Ziel, waarvan teksten al eerder op hun site www.wayti.com verschenen. Het gaat om uiteenzettingen over Rulofs evolutieleer van de zeven stoffelijke graden van de mens, die inherent zouden zijn aan menselijke rassen en huidskleuren met een oplopende schaal van oerwoudbewoner [eerste en laagste graad] tot het blanke ras (zevende en hoogste graad). Uit Rulofs eerste boek over dit thema, Het ontstaan van het heelal, blijkt dat deze graden gepaard gaan met menselijke huidskleuren en daaraan gerelateerde positieve of negatieve eigenschappen. Twee voorbeelden. Als meester Alcar -een van de astrale meesters waarmee Rulof tijdens uittredingen contact had- gedurende een excursie naar de beginfase van de menselijke ontwikkeling met zijn leerling André -alias voor de uittredende Rulof- de jungle bezoekt, meent hij over mensensoorten van de vierde graad [blz. 316, 7e druk]:

"In deze donkere wouden leven dus drie graden. De vierde graad heeft reeds met het andere, het blanke ras, verbinding” (...) zij waren niet zo grof en hadden niet dat voordierlijke. Maar hoever waren deze mensen nog van het volmaakte blanke lichaam verwijderd!"

Ook verhaalt Alcar dat hijzelf na een leven als blanke karmatisch werd “gedegradeerd” met een donkere huidskleur, omdat hij nog iets goed te maken had. Maar dat beviel hem allerminst [blz. 328, 7e druk]:

"In dat leven, toen ik daarin mijn haat, mijn verderf ging goed maken, trok iets van mij het hogere (lees: blanke) ras aan en toen kon ik het onder die zwarte mensen niet meer uithouden"

Alcar maakte ‘vorderingen’ en zijn laatste incarnatie op aarde zou de schilder Anthonie van Dijck (1599-1641) zijn geweest.
In zijn latere boeken maakt Rulof nuances die voor Rulofianen, uitgeverij Wayti voorop, van pas komen om vermeend racisme te weerleggen. Het wordt echter niet duidelijker, want ‘stoffelijke graden’ moet men eigenlijk lezen als ‘gevoelsgraden’ of ‘levensgraden van stoffelijke ontwaking’ die niet meer inherent zouden zijn aan huidskleuren. In deel 4 van de vijfdelige reeks De Kosmologie (voor gevorderde lezers, ‘ontvangen’omstreeks 1946) schrijft hij in slechts twee alinea’s dat negroïden en kleurlingen ook de zesde en zevende graad kunnen bereiken. Maar wat hij eigenlijk wil zeggen is: op voorwaarde dat zij over de mentaliteit van blanken van de hoogste graad beschikken; mensen die niet aan deze kwalificaties voldoen bereiken deze graden vooralsnog niet. Dit blijkt bijvoorbeeld uit zijn uitlating uit eind 1951 over de papoea’s van Nieuw-Guinea [voormalige Ned. kolonie] in Vraag en Antwoord deel 2,1e druk, blz. 68:

Er zitten daar mensen onder die al Hollands praten en die bewustzijn bezitten (...) Dat zijn natuurlijk geen menseneters meer. Er waren erbij die heetten doctor-ingenieur die en die, en waren pikzwart. Kijk, er zijn daar reeds mensen…

De racistische strekking blijft m.i. gehandhaafd, ook omdat Rulof blijft schrijven in termen van fysieke stadia die verondersteld worden omhoog te klimmen en omdat de geestelijke ontwikkeling van blanken daarin als de hoogste trede wordt beschouwd. Op het forum werd mij echter verweten dat ik de teksten niet wilde begrijpen.

Dat racisme klinkt ook anderzijds door, omdat in de boeken Het ontstaan van het heelal en De volkeren der aarde voortdurend wordt gewezen op de desastreuze gevolgen van vermenging van verschillende rassen en graden. Dat zou tegen de ‘kosmische wetten’ zijn, geleid hebben tot alle ziekten en afbraak op deze planeet en die ontwikkeling kan nu vrijwel niet meer hersteld worden. Het forum meende, dat de vrije wil van de mens aanleiding is geweest tot deze situatie, waarop ik antwoordde dat dit elk wetenschappelijk bewijs mist en het onjuist is om dit aan mensen die zich van zogeheten wetten niet bewust waren aan te rekenen. Geen duidelijk antwoord meer. Een voorbeeld ‘hoe het wel zou moeten’ is te vinden in Rulofs beschrijvingen over eskimo’s, die de vijfde graad vrijwel nooit kunnen overstijgen. In Het ontstaan van het heelal is te lezen dat zij geen vermenging met andere graden en rassen dulden en hun natuur daarom gehard en opgewassen is tegen het rauwe klimaat waarin zij leven. Met andere waarden: indien dit wél was gebeurd zouden het zwakkelingen zijn geworden. Omdat dit erg riekt naar racisme probeert uitgeverij Wayti dit in zijn paperback als volgt te ‘verduidelijken’:

(...) “Geestelijk-wetenschappelijk geanalyseerd klopt dit wat betreft hun lichaam, maar niet wat betreft hun innerlijk gevoelsleven. De zielen waarvan het lichaam tot de vierde, vijfde, zesde of zevende graad van stoffelijke ontwikkeling behoort, kunnen sterk verschillen in hun innerlijke gevoelsgraad. Sommige zielen zijn hun lichaamsgenoten ver vooruit. Sommige zielen waarvan het lichaam tot de vierde of vijfde graad behoort hebben reeds alle graden van stoffelijke lichamen beleefd, waardoor ze veel meer ervaringen hebben opgedaan, wat hun gevoelsleven aanzienlijk veranderd kan hebben. De verklaring van dit verschijnsel wordt verderop gegeven in het hoofdstuk ‘Herkansing en begaafdheid’.

Dit verschijnsel legt de nadruk op het verschil tussen menselijke benamingen en de geestelijk-wetenschappelijke wetten die door de astrale meesters beschreven worden. Geestelijk-wetenschappelijk gesproken bestaan er geen ‘mensen’ en ook geen ‘Eskimo’s’. Geestelijk-wetenschappelijk spreekt men over ziel en lichaam. De gevoelsgraad van de ziel en de stoffelijke ontwikkelingsgraad van het lichaam kunnen in vele verschillende ‘combinaties’ voorkomen, die menselijk gesproken over één kam geschoren worden, en dan als ‘Eskimo’, ‘blanke’, ‘neger’, ‘Indiër’, enz. benoemd worden. “

Wie nog verondersteld had dat lichaam en geest nauw met elkaar verbonden zijn, komt bij dit pseudo-wetenschappelijk gezever bedrogen uit. Wetenschappelijk en rationeel gezien bestaat er helemaal geen ‘geestelijk-wetenschappelijke’ visie en Wayti met probeert met deze irrationele terminologie -bedoeld om vermeend racisme af te weren- in te werken op het inbeeldingsvermogen van lichtgelovige mensen. En als iemand al dingen over één kam scheert is het Rulof zelf, omdat hij in zijn ‘leer’ alsmaar generaliseert over rassen en bevolkingsgroepen en zelden over het individu schrijft. De meeste Rulofianen scharen zich als gedweeë volgelingen achter deze bochtenwringerij. Het bovenstaande wordt trouwens tegengesproken in De volkeren der aarde, omdat meester Zelanus (een andere Rulof-meester) in een voorbeeld beweert dat eskimo’s juist vanwege hun eigen graad niet open kunnen staan voor de werken van Duitse componisten die al tot een hogere graad behoren. Ik hoop dat Wayti er ooit nog uitkomt.

Nog een voorbeeld hoe men het racisme van Rulof probeert te vergoelijken. In De volkeren der aarde staat op blz. 181, 4e druk :

In Duitsland werden de zieken vergast. Hitler dacht er zijn eigen soort door te kunnen beschermen en het bloed te zuiveren. Maar dat is niet mogelijk. Wisten zijn beroemde doktoren wel dat het menselijk organisme door de eeuwen bezoeldeld is en de natuurlijke afstemming verloren heeft? (...) Want ook onze kinderen verbonden zich weer met een lagere levensgraad en hun kinderen deden het op hun beurt. De natuurlijke afstemming van ons organisme is er door afgebroken. Dat is onze eigen afbraak! Graad na graad ging verloren en losten volkomen op. Nu wilde Adolf Hitler het zuivere bloed kweken, maar dat kan niet voor de rassoorten een heeft nu geen betekenis meer.

Zonneklaar blijkt hoe negatief rassenvermenging zich op de menselijke evolutie zou hebben uitgewerkt. Rulofianen menen daarin niets aanstootgevends te ontdekken, door zich te concentreren op het gegeven dat die vermenging thans geen betekenis meer heeft. Door enkel een detail aan te voeren - iets wat men doorgaans critici op corrigerende toon verwijt- wordt de eerdere teneur bewust genegeerd. De opmerking van een forumlid dat de mogelijk racistische denkbeelden heel anders overkomen als men in reïncarnatie en karma gelooft, slaat kant noch wal.

Ontmaskeren van het kwaad

Het Nederlands dagblad Trouw stelde eind 2002 in een paginagroot artikel vast dat Rulof een antisemiet moet zijn geweest. In zijn boeken staat op niet mis te verstane wijze dat de joden afstand moeten doen van hun geloof en dat zij kleur moesten bekennen tijdens de holocaust. Dat zou een gevolg zijn geweest van hun groepskarma, omdat zij 2000 jaar eerder Christus hadden gekruisigd.

Op mijn opmerking dat karma gelijk staat aan afschuwelijke afstraffing, werd op het forum geantwoord dat dit een verkeerde interpretatie is. Het zou het goedmaken van slechte daden zijn die in een vorig leven werden begaan. Zó wordt het onvoorstelbare leed van zes miljoen mensen vergoelijkt. Karma dat zich over verschillende incarnaties uitstrekt -en daarmee tot een volledig onbewezen en ongrijpbaar fenomeen verwordt- is voor Rulofianen ook een kapstok om wandaden uit de geschiedenis aan op te hangen.

Van fysieke aantallen in de verhouding kruisiging-holocaust klopt absoluut niets. Hoeveel mensen stonden er op het plein bij Pilatus? Op deze vraag werd door een forumlid geantwoord, dat ook joden die zich destijds passief tegen Christus keerden negatief karma opliepen en hierbij geteld moeten worden. Die uitleg wijst in antisemitische richting. Merkwaardig is dat de Romeinen, waarvan velen rechtstreeks bij de kruisiging waren betrokken, geen groepskarma hebben opgelopen; de boeken verhalen althans daarover niet. Andere door de shoah getroffen groepen zoals zigeuners en homoseksuelen blijken evenmin een groepskarma te hebben. Dat duidt er op dat Rulof het op de joden heeft gemunt. Dat zij in de loop der geschiedenis vaak tot zondebokken werden bestempeld en dat hij mogelijk dat denkbeeld heeft overgenomen, wordt op het forum ontkend. Voeg daarbij de door veel Rulofianen bewonderde volgens mij antisemitische film The passion of the Christ.

In De volkeren der aarde staan veel antisemitische fragmenten, onder meer op blz. 216/217 van de 4e druk:

Het schreeuwen van de jood om zijn Messias zegt ons [de meesters] hier niets, wij laten hem schreeuwen, totdat zijn stembanden het woord niet meer doorlaten en hij is als een rochelende gestalte, als het lijkwit van zijn kerk, want dit moet hem het ontwaken geven. Hij moet zich losmaken van zijn bewust stoffelijke, bedriegelijke, sjacherige ik, of hij tuimelt lager en lager, tot hij zijn gezicht verliest, doordat het hellegedrocht hem heeft omarmd. (...)

(...) Breek dan nog maar langer uw Goddelijke-ik af. Of verkoop het, gij blijft dan jood - om te stikken, om te verdrinken in uw zondige ras, dat Christus op afschuwelijke wijze ombracht.

In 1946 kwam ter gelegenheid van Rulofs reis naar spiritistische congressen in de VS [zie eerste artikel] een Engelse vertaling van De volkeren uit, getiteld My revelations to the peoples of the earth, alleen nog antiquarisch verkrijgbaar. In het voorwoord staat dat de vertaler, O.V. Gundlach, slechts twee minuten aan de voeten van Rulof zat en onmiddellijk de waardevolle essentie van het boek had begrepen. Fragmenten zoals bovenstaand ontbreken echter in die vertaling of worden slechts summier weergegeven. Op vragen daarover aan het forum meende men dat Rulof dit in overleg met zijn meesters zou hebben afgesproken om Amerikaanse lezers vlak na WOII te beschermen. Dit is absurd en natuurlijk niet na te trekken, maar men geeft daarmee wél toe dat sommige passages zeer discutabel zijn. Soortgelijke wijzigingen werden in 1997/98 opnieuw in vijf andere boeken aangebracht, waarbij zonder nadere verklaring alle aanstootgevende of racistisch overkomende fragmenten werden verwijderd. Daarover schreef ik al in mijn eerste artikel. Deze handelwijze komt erop neer dat boekteksten veranderd worden als dat goed uitkomt, iets waarvoor Rulof zelf uiteindelijk de aanzet heeft gegeven.

De onverschilligheid van Rulofianen tegenover dit soort hete hangijzers blijkt uit het volgende. In 2002 maakte een predikante en columniste bij de Ned. omroepvereniging IKON, Annemieke Parmentier, een reis naar het voormalig concentratiekamp Auschwitz. Zwaar onder de indruk berichtte zij na terugkomst in haar radiocolumn, met de titel Maskers van het kwaad (19 nov. 2002):

(...)Weer terug in Nederland lees ik in de krant dat tienduizenden mensen in ons land de boeken lezen van Jozef Rulof. In die boeken wordt gesteld dat de joden de Holocaust aan zichzelf te danken hebben, omdat ze de messias hebben afgewezen en vermoord. Daarom treft de joden een verschrikkelijk karma dat moet worden ingelost. En volgens Rulof mogen de joden Hitler wel dankbaar zijn voor de Holocaust. Hij verloste hen daardoor immers van dat ellendige karma. Er is een stichting die dit gedachtegoed verspreid via internet en via boeken, die boeken kun je gewoon lenen in bibliotheken en kopen op New-Age beurzen (...) De joodse schrijver Imre Kertész, die op 10 december (2002) de Nobelprijs voor literatuur ontvangt zei in een interview dat Auschwitz niet voorbij is, maar zich achter andere maskers altijd opnieuw manifesteert.
Ik denk dat het te gemakkelijk is om met de beschuldigende vinger te wijzen naar de nazi’s toen of naar het antisemitisme in Polen nu. Het is misschien ondenkbaar dat Auschwitz opnieuw zou kunnen gebeuren. Maar de kiemen van het kwaad worden overal zichtbaar waar mensen worden gediscrimineerd om hun geloof, hun huidskleur, hun ras of hun geaardheid, ook in ons land. (...) Het gaat erom dat kwaad te ontmaskeren. Overal waar generaliserende opmerkingen worden gemaakt over de Marokkanen, de moslims, de asielzoekers, de zigeuners, noem maar op heeft die kiem van het kwaad een voedingsbodem gevonden en een kans om verder te woekeren. Het gaat er om die kiem van het kwaad te herkennen, ook in jezelf.

Ik plaatste de integrale tekst op het Rulof-forum, wat slechts twee reacties opleverde. Eén Rulofiaan schreef nog wel onder de indruk te zijn maar een tweede stelde dat een column van “een of andere IKON-predikante” hem helemaal niets zei.

Extreem-rechts flirt

Al in 1997 probeerde een lid van een Nederlandse extreem-rechtse - inmiddels verboden - politieke partij in Rotterdam huis-aan-huisbrochures propaganda te maken voor De volkeren der aarde. Hij werd twee jaar later veroordeeld tot een geldboete. Sindsdien probeert Wayti de boeken uit de rechts-extreme hoek te houden. Maar het is niet zo verwonderlijk dat juist dit soort partijen aansluiting probeert te vinden bij de denkbeelden van Rulof. Recentelijk heeft de racistische splinterpartij Nationale Alliantie(NA) tot leedwezen van veel Rulofianen, pagina’s van de Wayti-site gekopieerd en zonder toestemming op hun eigen forum geplaatst. Ook probeerde een lid van de NA contacten aan te knopen op het Rulof-forum. De meeste leden merkten dat aanvankelijk niet eens tot ikzelf meldde voor welk gedachtegoed de NA staat. Het NA-lid vertrok weer, maar de Rulofianen waren mij allerminst dankbaar.
Bovendien had een aan Wayti verbonden Rulofiaan op zijn eigen website twee lovende berichten van de NA laten staan. Toen ik dat op het forum had ge-out, werd mij dat zeer kwalijk genomen en werd beweerd dat ik die persoon had geassociëerd met extreem-rechts. De berichten konden om technische motieven niet verwijderd worden, luidde het verweer. Ik wierp tegen dat, indien hij het met de inhoud van die berichten volstrekt oneens was, hij tenminste een tegenbericht had kunnen plaatsen. Enkele jaren eerder al had deze persoon beweerd dat mijn verzet tegen de boeken voorstelbaar zou zijn indien ik joods was. Daarnaast keurde hij rassen van lagere levensgraden, zoals pygmeeën, om esthetische redenen af. (Volgens de boeken kunnen dwergrassen hooguit de derde graad bereiken). Hoewel zijn naam ook voorkwam in de uitspraak van de Antwerpse rechtbank van eerste aanleg, die in mei 2003 een verbod op verspreiding van de boeken op een Berchemse beurs afvaardigde, gaat hij door met Rulof-lezingen door heel Vlaanderen.

Aangespoelde kwal

Ook over het thema ‘na geweld volgt evolutie’ werd een lange discussie gevoerd op het JR-forum. Mijn punt was dat ik de gedachte verwerpelijk vind dat als gevolg van geweld een positieve evolutie ontstaat. Rulof blaast in De volkeren der aarde en andere boeken*) zowel koud als warm. Enerzijds worden bijvoorbeeld de veldslagen van Napoleon veroordeeld, anderzijds leerden de volkeren door dit afgedwongen contact elkaar beter kennen. Hitlers daden worden enerzijds scherp afgekeurd maar brachten ook een gunstige evolutie teweeg voor de hele mensheid en Mussolini voerde oorlog in Afrika om ingeslapen zwarte volkeren te leiden naar Goddelijk bewustzijn. De geschiedenisboeken zullen -als het aan de meesters ligt- herschreven moeten worden, want eigenlijk zijn zíj verantwoordelijk voor het uitbreken van WOII. Achter de schermen bewerkstelligden zij dat Duitsland na WOI het vernederende verdrag van Versailles ondertekende. Hun doel was, om dit land opnieuw een oorlog te laten ontketenen, omdat dit de Goddelijke evolutie zou dienen (!). Adolf Hitler was een werktuig in hun handen en bracht die evolutie op zijn manier tot stand. Maar vroeger of later moest deze afrekening toch komen. Achter de schermen zagen deze gewetenloze meesters toe hoe Hitler slag na slag behaalde en keken toe of alles goed verliep.

Dit verwerpelijke gedachtegoed wordt door Rulofianen moeiteloos aanvaard. Zij staven het door te beweren dat dankzij WOII. sindsdien geen zware conflicten meer zijn geweest tussen Oost en West. Men loopt om de ware feiten uit de geschiedenis heen om Rulofs denkbeelden niet uit evenwicht te brengen. Volgens de in De volkeren gepropageerde kosmische wetten zal Hitler in toekomst de levens die hij op zijn geweten heeft moeten “teruggeven”. Hoe dat in de praktijk zal verlopen, blijft een grote vraag. Hijzelf zal evolueren volgens de hiërachie van de zeven dierlijke en vervolgens menselijke graden. Na een lang verblijf in de hellen zal zijn ziel eerst in primaire animale vorm incarneren als een soort aangespoelde kwal. Als hij dan na heel veel levens weer tot de zevende menselijke graad is gerijpt, zal de mensheid ook tot het inzicht komen dat zijn daden tussen 1933 en 1945 evolutionair waren en zal men zelfs bloemen leggen op zijn graf. Kritiek op De volkeren is op het forum nog wel voorstelbaar, maar er wordt meteen bij aangeraden om het boek nog een paar maal te lezen. Dit doet aan hersenspoeling denken.

Plagiaat?

Het is mijn indruk dat Rulof zijn fantasie botvierde terwijl hij steeds volhield zijn leer langs mediamieke weg te hebben ontvangen. Om mogelijke argwaan tegen te gaan, schreef hij al in het voorwoord van Het ontstaan van het heelal, dat hij zo’n lijvig werk onmogelijk zelf had kunnen verzinnen. Meer ongerijmdheden ontdekte ik bij de gang van zaken rond de (auto)biografische trilogie Jeus van moeder Chrisje, die in 1949 voor het eerst verscheen (alle latere boeken zijn weergaven van gesprekken of lezingen tussen 1950-52). Net zoals al zijn voorafgaande boeken zou dit werk door Rulof langs mediamieke weg zijn ontvangen, in dit geval van meester Zelanus, die hem daarin steeds beschrijft in derde persoon enkelvoud. In 1947 schreef een vriend van Rulof, Leo Uittenboogaard, een biografisch manuscript dat niet in het Nederlands werd uitgebracht, maar wél in het Engels werd vertaald en als boek verscheen getiteld Jozef, a life in two worlds, naar aanleiding van Rulofs reis naar de V.S. Het latere Nederlandstalige deel 1 van Jeus van moeder Chrisje heeft echter een zeer opvallende gelijkenis met dit boek en ook de indeling komt overeen. Daarom veronderstelde ik op het forum dat Rulof voor de trilogie het manuscript van Uittenboogaard voor deel 1 had gebruikt en nog 2 delen daaraan had toegvoegd. In feite had híjzelf de hele trilogie geschreven en niet Zelanus, waarbij hij voor het eerste deel het manuscript van een ander had gekopieerd. De forumleden reageerden hoogst verontwaardigd, want Zelanus had de trilogie aan het slot met zijn eigen naam ondertekend en daarover kon geen twijfel bestaan. In deel 3 deelt Zelanus voortdurend het compliment uit aan Rulof dat hij met zijn boeken alle wijsgeren der aarde zou hebben overtroffen. Het is mijn idee dat het erg egocentrisch van Rulof zou lijken om deze complimenten aan zichzelf uit te delen, dus laat hij Zelanus als auteur voor de trilogie opdraven. Het verweer van Rulofianen is vanuit hun optiek voorstelbaar, want anders zouden ook alle andere werken van Rulof de verdenking op zich laden fantasieprodukten te zijn. Mijn hypothese werd daarom rigoreus naar de prullenmand verwezen.

Jomanda weer in opspraak

Over de in diskrediet geraakte Jomanda (zie: Het rapport Millecam door Griet Vandermassen in Wonder 1/2004) is men op het forum verdeeld. Enerzijds vindt men dat haar ‘gave’ niet overeenkomt met die van Rulof, want zijn meesters hadden ooit beweerd dat na hem geen medium meer zou verschijnen van zijn kaliber. Anderzijds is men tevreden dat zij de Rulof-boeken onder de aandacht van een groter publiek heeft gebracht. Op haar bijeenkomsten - thans op veel kleinere schaal - worden de boeken nog steeds verkocht, behalve De volkeren der aarde. Vorige zomer zei Jomanda op dreigende toon op de radio dat zij die de boeken bekritiseerden zichzelf later nog wel eens tegen zouden komen.

In november 2004 was er weer commotie, die enkele kranten haalde en in de roddelpers breed werd uitgemeten. De moeder van een bij een verkeersongeluk omgekomen zoon die zij vervolgens had laten cremeren, informeerde bij Jomanda of zijn ziel goed aan gene zijde was aangekomen. Zij liep daarna een trauma op door Jomanda’s bewering dat crematie niet goed was voor de ziel, want die zou tijdens dit proces helse pijnen ondergaan. Jomanda had verwezen naar de boeken van Rulof en zijn kosmische wetten. Het overkoepelend orgaan van Nederlandse crematoria was niet blij met deze uitspraken. Het forum merkte op dat deze gevolgen pas intreden indien men bewust voor crematie kiest, terwijl men ook weet dat dit volgens de boeken dringend wordt afgeraden. Daarom zouden culturen die de kosmische wetten niet kenden en crematie toepasten, geen last hebben van de gevolgen.

Sektarisme

Rulofs positie als medium wordt ondersteund door de new-age-gedachte dat een ongeletterde eerder ontvankelijk is voor kosmische boodschappen dan een gestudeerde, omdat diens zuiverheid nog niet door aangeleerde denkbeelden beïnvloed is. Zeker is dat Rulof in eerste instantie voor de lager opgeleide massa wilde schrijven. Geleerden, skeptici en geestelijken worden immers hevig bekritiseerd en zijn expansiedrang wordt onderschreven met de zin dat “eens mijn boeken in elk huisje zullen staan”. Wayti doet daarom pogingen om zijn boeken in steeds meer talen te laten vertalen. Niettemin is de toekomstige uitspraak van de correctionele rechtbank van Dendermonde van belang voor de verdere ontwikkeling van de boeken.

Het fanatieke verweer van Rulofianen, dat Rulofs boeken niet het minste foutje kunnen bevatten en daarom eigenlijk niet voor kritiek vatbaar zijn, doet denken aan sektarisme of het geloof in de onfeilbaarheid van de paus. Dat wordt op het forum hevig ontkend en sommige Rulofianen worden al kwaad als zij met deze benaming worden aangeduid. Zelf had Rulof ooit geschreven dat uit zijn leer geen sekte mocht ontstaan. Hij mag van zijn volgelingen in geen geval wankelen, want dan zou hij van zijn voetstuk kunnen vallen, stort het kaartenhuis ineen en heeft men zijn energie en geloof vergeefs in die boeken gestoken. Criticasters worden daarom al snel in de verdachte hoek geplaatst, beschuldigd van demonisering en het houden van een kruistocht. Het is typerend voor deze volgelingen om dissonante informatie consonant proberen te maken. Elke dissonant wordt omgezet en kost wat kost wordt de illusie in stand gehouden dat de boeken 100% waarheid bevatten, ontwijkt men omstreden thema’s, wordt er ‘hineininterpretiert’, worden ongerijmdheden niet beantwoord en wordt een enkele twijfelaar op gebiedende toon bezworen dat hij het bij het verkeerde eind heeft en vooral de boeken nog eens moet herlezen. Ook beheersen sommige Rulofianen de kunst om als een soort zoekmachine in hoog tempo relevante fragmenten uit 27 boeken te citeren en die vliegensvlug tot een schijnbaar samenhangend geheel te smeden. Daarnaast volgen volop steunbetuigingen aan hen die de denkbeelden nog eens op fanatieke wijze onderschrijven.

Uit de discussies op het Rulof-forum heb ik ervaren dat het nodeloze moeite is om die voort te zetten. Dat is wellicht ook de reden waarom andere critici er niet eens aan beginnen. Rulofianen proberen uiteindelijk om hen in discussie te krijgen over het detail van een detail om zo aan de essentie voorbij te gaan, om hen er vervolgens van te beschuldigen de boeken niet goed te hebben gelezen en hen te winnen voor hun argumenten. Zij beseffen niet dat ze zich met pseudo-wetenschap en wartaal bezighouden, waarbij zij schijn niet willen onderscheiden van werkelijkheid.

Herman Nimis is Rulof-onderzoeker en -criticus.

*) Een ander voorbeeld is wat over het thema homoseksualiteit staat in Zielsziekten van gene zijde. Enerzijds mag men homoseksuelen niet belachelijk maken, want men is het zelf al eens geweest of zal het nog worden, anderzijds is homoseksualiteit een ziekte en worden homo’s in dezelfde categorie als kindermoordenaars geplaatst en bevolken zij de hellen. Dit is smaad van de ergste soort.