Plat of hol?

Platte aarde

Op zaterdag 2 juli, iets over tien, opent organisator Frans Heslinga de conferentie met een eerste voordracht. Slechts drie van de acht sprekers zijn opgedaagd, maar hij zal met zichtbaar gemak de uren opvullen die op beide conferentiedagen vrij zijn gekomen.¹ Frans Heslinga, econoom van opleiding, is ook niet aan zijn proefstuk toe. Met zijn bedrijf InfinityEvent zet hij allerhande events en (vak)beurzen op en één van de toppers is het bewustzijnsevenement Earth & Beyond dat focust op “graancirkels, buitenaards contact, wetenschap & spiritualiteit, transformatie, archeologische (on)waarheden, financiële zaken, dimensies en (inter)dimensioneel contact, ufo’s, het universum en […] gezondheid & genezing. Aardse en hemelse zaken dus!”

Dat we belogen en bedrogen worden, begint Frans, al eeuwenlang. Alles wat we op school geleerd hebben, zijn leugens en die zijn we beu! We moeten zelf onderzoeken en ontwaken en snel een beetje, want we worden daarbij ook nog eens bedreigd. Deze mantra zou het Leitmotiv worden van de conferentie, zowel in de zaal als in de wandelgangen. Hitler kon via Argentinië ontsnappen naar Antarctica met behulp van het Vaticaan, gaat hij zonder overgang verder. William Shakespeare heeft nooit bestaan, dino’s evenmin.² Lady Di leeft nog, de maanlanding was een hoax geregisseerd door Stanley Kubrick, chemtrails maken ons ziek en de Titanic is nooit gezonken. Uit de zaal komt de opmerking dat de term ‘complottheorie’ een uitvindsel is van de CIA om complotrealisten te descrediteren. Frans knikt. Het is duidelijk dat hij spreekt voor een publiek van kenners. De eerste vijf minuten van de internationale conferentie over de theorie van de platte aarde zitten erop. Ik ben wakker, maar een beetje in de war door de stortvloed aan complottheorieën.

We denken dat we apen zijn op een rondtollende bal, gaat hij onverdroten verder, en voor die “theorie” zijn er velen verantwoordelijk. Het complot duurt ondertussen dan ook al zo’n 500 jaar. Onder de schuldigen bevinden zich de jezuïet-vrijmetselaar Nicolaus Copernicus (‘Open Circus’ voor complotmakkers die van betekenisvolle anagrammen houden) en de priester(!) Charles Darwin. Niet alleen de bolle aarde, het heliocentrisme en de evolutietheorie moeten er aan geloven. Ook de Big Bangtheorie maakt deel uit van het complot en dus wordt Georges Lemaître geviseerd, “nog zo’n katholieke priester”. Verder J. Edgar Hoover, vrijmetselaar van de 33ste graad, Brian Cox, een rockster die zich voordoet als een professor, tv-presentator Neil deGrasse Tyson, atheïst Richard Dawkins en president Barack Obama. Uiteraard zijn Albert Einstein en een handvol Rothschilds eveneens van de partij. Een complot zonder Joodse samenzweerders, dát zou pas gek zijn.

Het idee dat we op een bol leven die aan de evenaar tegen ruim 1600 per uur om zijn as draait, daar moet je in Brazilië niet mee afkomen, aldus Heslinga. Aangezien dat sneller is dan het geluid, zouden ze je zelfs niet kunnen horen.³ De rotvaart waarmee de aarde rond de zon zou draaien, dat zou je toch moeten voelen!⁴ Nee, toch niet en dus draait de aarde niet. Dezelfde redenering – wat je niet kan waarnemen, bestaat niet – gebruikt hij om het bestaan van satellieten te ontkrachten: je ziet ze niet, dus ze bestaan niet. En het ISS dan? Da’s een drone. Spreker noch publiek zijn blijkbaar op de hoogte van de talloze websites en artikels met tips & tricks voor het visueel spotten van satellieten. De lezing wordt er niet beter op. De ene brok informatie volgt pijlsnel op de andere, het is een gish gallop van halve en hele onwaarheden.

Zwaartekracht is nog zo’n verzinsel, niet meer dan een ‘theorie’ en daarvoor heeft hij twee bewijzen. Voor het eerste bewijs laat je een veer vallen en meet je de tijd tot die veer de grond raakt. Je laat de veer een tweede keer vallen van dezelfde hoogte, maar nu onder een object met een massa van 50 kilogram. De theorie van de zwaartekracht voorspelt dat diezelfde veer trager valt door de aantrekkingskracht van die bovenhangende massa van 50 kilogram. En dat is niet het geval, aldus Frans: de tweede keer valt de veer even snel naar beneden, dus zwaartekracht bestaat niet, concludeert hij. Het andere bewijs behelst dan weer een hoop veren, of beter, een complete vogel: vogels vliegen en Frans scoort een tweede keer. Een volgende slide toont een citaat van Wayne Dyer: “De opperste vorm van onwetendheid is wanneer je iets afwijst waarover je absoluut niets weet”. Drie doelpunten op een rij, juicht het publiek, ondanks de duidelijke owngoal.

Het hele idee van een draaiende, bolle maar licht afgeplatte en heliocentrische aarde is een 500 jaar oud complot opgezet door de jezuïeten-vrijmetselaars, waarvan Copernicus er eentje was⁵ . Vormen de zon, stralen en de einder samen dan geen driehoek misschien? De ‘theorie’ dat de aarde 23,4 graden uit de haak zou staan (hij bedoelt hier de helling van de aardas) is voor hem een extra bewijs: 90° minus 23,4° is gelijk aan 66,6°. Het publiek, ondertussen verdubbeld, mompelt goedkeurend. Frans glundert, hij kent de geheime codes. De NASA heeft in samenwerking met Walt Disney de mythe verdergezet. Niet om ruimtetuigen te lanceren, want die zijn er nooit geweest, wel om Star Trek – jawel, de serie – bekender te maken. Ook Stephen Hawkings stem is eigenlijk die van een man van het ruimteagentschap en dient enkel ter promotie van hun laakbare ideeën. Een van de hoogtepunten van de tweedaagse is de mededeling dat de NASA eindelijk ter verantwoording geroepen zal worden voor hun aandeel in het complot: het Amerikaanse ruimteagentschap zal voor het gerecht in Den Haag gesleept worden. Applaus alom.

Frans is nochtans een sympathieke man, met een overvloed aan charisma en mededogen. Even komen skeptici ter sprake, kniesoren met slechte energieën die zich enkel denigrerend en vloekend kunnen uitdrukken en die platte-aarders ronduit belachelijk willen maken. Hij roept op om aardig tegen hen te zijn, per slot van rekening zijn zij ook slachtoffers van de grootste hoax aller tijden. En hier heeft hij eigenlijk een punt: agressie hoort niet in een discussie, hoe gek het onderwerp ook lijkt.

Dit was nog maar de inleiding, zegt Frans, al iets minder fris dan een dik uur geleden. Goh joh, er komt nóg, fluistert een bewonderaar voor mij. Het publiek lust er duidelijk pap van; ik snak naar koffie.

In de tweede helft van de lezing gaat Frans verder met het afraffelen van nog méér samenzweringen, maar stilaan komt dan eindelijk toch de aarde in zicht: een platte schijf, waarschijnlijk 13 kilometer dik⁶ en afgesloten met een koepel, een stolp. Hij begint over de grenzen van de aarde: Antarctica omgeeft de schijf, als een hoge muur van ijs, verboden voor het gewone volk, voor u en mij, quoi. De zee in de buurt van de ijsmuur bevat zout water en dat is niet toevallig. Mensen kunnen niet overleven op zout water, zout water dient geen enkel menselijk doel. Maar mineralen in het water zorgen wel voor een betere geleiding van levensnoodzakelijke energie, tussen Noordpool (de anode), Zuidpool (de kathode) en de ether, het medium dat de voortplanting van licht en andere elektromagnetische straling mogelijk zou maken: kortom, een Electrolytic Earth Dome Battery. Hier moet een schepper, een creator achter zitten, weet Frans. Dat de theorie van de ether ontkracht werd door Einstein maakt hem tot een onderdeel van het supercomplot. Het is meteen ook de reden waarom Nikola Tesla, voorvechter van de ether-gedachte en van vrije energie, een superieure denker was.

Eigenlijk hint Frans hier voor de eerste maal naar de kern van zijn betoog, denk ik, met de uitspraak dat zout water geen enkel menselijk doel dient. Volgens hem is de aarde gecreëerd voor de mens, en dat is ook meteen de reden waarom hij niet gelooft in een bolle aarde, het zonnestelsel en het heelal. Het universum zoals het door de wetenschap wordt voorgesteld laat de mogelijkheid van tal van andere, levensvatbare aarde-achtige planeten open en die gedachte is een aanslag op zijn idee van de mens als een uniek, geschapen wezen waarrond de schepping draait. Enkel op een platte aarde kunnen mensen zich de existentiële vragen beginnen te stellen: wie, wat, waar, hoe? En dat kan volgens hem niet als je op één van de mogelijke miljarden werelden leeft. Waarom niet? Nu, dat wordt niet zo meteen duidelijk. Het is au fond ook de reden waarom hij de de Big Bangtheorie en de evolutietheorie verwerpt: mensen zijn niet het resultaat van een toevallig akkefietje in het Grote Niets en zeker niet het resultaat van een aaneenschakeling van toevallige veranderingen in organismes die wij voor het gemak evolutie noemen. Trouwens, mensen komen niet van lagere wezens, niet van apen, dat is de mens onwaardig. Alle complotten die Frans ziet, wel, alle complotten dus, zijn erop gericht om de mens uit het centrum van de schepping te halen, te devalueren, geografisch én spiritueel. En dat verkropt hij niet. Eén slide vat het samen: “Door de aarde weg te halen uit het bewegingsloze centrum van het universum, hebben de vrijmetselaars ons fysiek en metafysisch van een plaats van superieure belangrijkheid gebracht naar een van totale nihilistische onbelangrijkheid” (zijn nadruk).

Nochtans gelooft Frans in een evolutie van ons, mensen, zij het in een andere vorm. Mensen stammen af van de antediluviaanse Nephilim, de reusachtig grote zonen Gods van voor de Zondvloed. Het Smithsonian Institution geeft volgens Frans toe dat het schedels van onze grote voorouders vernietigd heeft. En daarvoor heeft hij plots wél bewijsmateriaal, foto’s zelfs, want zien is geloven. Sinds de zondvloed zitten wij, mensen, driemaal opgesloten: in ons lichaam, in onze beperkte geest en in onze platte aarde, die afgedekt wordt door een koepel van doorzichtig aluminium of glas. Enkel wanneer we lichtwezens worden, wezens die materie kunnen maken uit energie, zullen wij erin slagen die koepel te doorprikken en naar een hoger niveau, een nieuwe dimensie op te klimmen. Frans beweert niet alle kennis in pacht te hebben en laat tal van andere mogelijkheden open. Misschien zijn er nog werelden, met andere proporties, dimensies waarin de mens spiritueel moet doorgroeien.

Ook het verhaal van Andrea Barnes kan misschien hints bevatten. Zij zou in 1961 de grenzen van de wereld bereikt hebben op de Zuidpool, maar ze werd tegengehouden door een vreemde, ondoordringbare resonantie. Van Barnes is nooit meer iets vernomen, althans niet in haar stoffelijke vorm. Een Belgisch lid van het publiek krijgt vervolgens even de tijd om zijn contacten met Andrea Barnes toe te lichten. Door frequenties te veranderen konden hij en een vriendin met haar in contact treden. Barnes bevestigde inderdaad dat de wereld vlak is, en dat er achter de ijsmuur iets zou zijn wat het best kan omschreven worden als lichtsteden. De camera van Barnes werd teruggevonden, het filmpje was verdwenen. Typisch weer dat provocatieve gejen van die Jezuïeten, klinkt het vanuit het publiek, filmrol wegnemen maar de camera laten liggen. Frans heeft zijn onderzoek gedaan, maar laat ruimte voor twijfel en speculatie. En hoewel hij bescheiden genoeg is om zich nog niet volledig ontwaakt te weten, voelt hij toch al de bewustzijnsverandering in zijn leven. Ik, daarentegen, ben na zijn urenlange voordrachten nog niet helemaal overtuigd.

De voordracht van de Poolse katholieke creationist Jordan Michow was minder interessant. Zijn wereldbeeld is even plat als zijn nationalisme (genre “Columbus was een Poolse prins”) en zijn taalgebruik (genre “Nazi-NASA”). Verantwoording voor zijn rabiaat antisemitisme vindt hij dan weer in de roemruchte Protocollen van de wijzen van Sion, een vervalst geschrift waarin uit de fictieve doeken wordt gedaan hoe de joden uit zijn op de wereldoverheersing. De lezing van deze cartooneske platte-aarder is er eentje om snel te vergeten.

Holle aarde

De derde spreker op de International European Flat Earth Conference was Lord Steven Christ, een man die zichzelf de wedergekeerde Jezus Christus noemt. Nog een verschil met de meeste andere aanwezigen: hij was uitgenodigd om de theorie van de holle aarde te verdedigen. En omdat er maar drie sprekers kwamen opdagen, kreeg zijn betoog plots meer gewicht en aandacht.

Volgens de meeste platte-aarders is deze wereld een schijf, afgedekt met een koepel van glas of doorzichtig aluminium, daarover bestaat nog discussie. De zon, de maan, de sterren bevinden zich aan de binnenkant van die stolp. Dat is alles, meer dan zo’n plusminus halve bol is er volgens velen van hen waarschijnlijk niet. Lord Steven Christ stelt dan weer dat het gehele universum, met alles erop en eraan, ruim dubbel zo groot is. De aarde is een volledige bol, dat wel, maar wij leven in die holle, stationaire sfeer. In het centrum bevindt zich naast de Hemel en een dubbele energiepiramide, ook nog eens wat wij het heelal noemen. Deze kern, het hart van de aarde, wordt afgeschermd door middel van glas waarop zich in de loop der tijden ijs heeft afgezet.

Moderne adepten van de theorie van de platte aarde grijpen vaak terug naar het basiswerk van de Engelsman Samuel Rowbotham Zetetic Astronomy: Earth Not a Globe (1865). Lord Steven Christ haalt zijn mosterd en zijn messiascomplex bij Cyrus “Koresh” Teed (1839-1908), schrijver van The Cellular Cosmogony; or, The Earth a Concave Sphere (1898).⁷ Teed was een van die kleurrijke figuren aan het einde van de 19de eeuw die zich bezighield met eclectische geneeskunde, alchemie en het oprichten van het zoveelste New Jerusalem. Anderzijds vermeldt Lord Steven Christ verschillende malen dat de kennis hem goddelijk geopenbaard werd en dat het hem vervolgens drie extra dagen kostte om tot de waarheid door te dringen. Al bij al niet zó bijzonder is voor iemand die per slot van rekening de wedergekeerde Jezus Christus beweert te zijn.

Al snel wordt duidelijk dat Lord Steven Christ een tweede roeping heeft: hij wil via deze conferentie platte-aarders behoeden voor de diepe schaamte en de helse pijn van een tweede vergissing. “Don’t get fooled again”, waarschuwt hij bij monde van The Who, niet zijn enige popreferentie. Hij toont daarbij een filmpje waarin een volgeling zijn bekering beschrijft, een bekering dankzij het proces van logisch denken en van deductieve en empirische beschouwingen. Als je het onmogelijke elimineert, dan blijft, hoe onwaarschijnlijk het ook moge zijn, enkel de waarheid over, concludeert Lord Sherlock Christ. Hij wil de platte-aarders diets maken dat ze een “Hegeliaanse dialectiek moeten ondergaan” en dat klinkt inderdaad zeer pijnlijk. Van een ronde aarde (een foute these waar hij al bij al weinig aandacht aan besteedt) via een platte aarde (een antithese die eveneens een vals paradigma is) naar de synthese, de enige echte waarheid van een holle aarde. De theorie van de platte aarde ziet hij als een stepping stone in de richting van de enige echte ware theorie: die van een concave, cellulaire wereld.

Zijn lezing, al bij al een schamele performance van een arrogante hufter, is erop gericht is om op zo’n kort mogelijke tijd zoveel mogelijk aanwezigen te irriteren. En dat lukt hem moeiteloos. De spanning in de zaal stijgt zienderogen en hij gooit meer olie op het vuur door zijn uitleg te larderen met citaten uit het Heilige Boek. Meer dan eens ontstaan er vijandigheden tussen hem en toehoorders wiens geloof in een platte aarde ook religieus en Bijbels gemotiveerd is. Citaten uit de Schrift worden door de zaal geslingerd en gepareerd met andere verzen. Naast mij sist een rood aangelopen platte Bijbelkenner “valse profeet” en “Satan, ga terug”. Zoveel plezier hebt u tijdens uw lessen aardrijkskunde nooit gehad!

De onenigheid tussen de aanwezige holle-aarders en platte-aarders neemt toe wanneer bepaalde technische details ter sprake komen, zowel tijdens de lezingen als tijdens de discussies achteraf. De holleaarders geloven wél dat er een vorm van ruimtevaart bestaat. Volgens hen is men erin geslaagd om dóór die glazen koepel te vliegen en dat dankzij raketingenieur Wernher von Braun. De aurora borealis of het noorderlicht is niets anders dan de reflectie van de zon in de daardoor veroorzaakte scheuren in de koepel. Ja, u leest het goed en nee, de platte-aarders zijn ook niet overtuigd.

Nog een heikel punt was het ijs dat zich op de glazen kern van de holle aarde heeft afgezet. Dat smelt namelijk door global warming en door het feit dat de zon af en toe stilstaat, zoals beschreven in de Bijbel, aldus Lord Steven Christ en zijn gevolg. Dat ijs dondert steeds vaker neer op aarde in de vorm van megacryometeoren, grote ijsblokken, soms tientallen kilogrammen zwaar, die af en toe uit de lucht vallen. Wij, mensen, kunnen ons op twee manieren beschermen tegen die vallende ijsblokken. In eerste instantie moeten er méér chemtrails gesproeid worden, aldus een monkelende Lord, zij beschermen tegen de opwarming van het ijs aan de hemelkoepel. Consternatie en ongeloof alom. De Tweede Christus overtuigt niet, ondanks zijn credentials. De Poolse Bijbel- en chemtrailaficionado verdraagt het niet langer en loopt woedend de zaal uit. Een tweede tactiek is het bouwen van ondergrondse schuilplaatsen, maar volgens de meeste platte-aarders dienen deze kelders enkel en alleen de elite, de Rothschilds c.s. Volgens de anderen moet iedereen eraan meewerken. Platte-aarders zien hun heil in een spirituele vlucht vooruit, de apocalyptische holle-aarders zijn meer geïnteresseerd in het redden van het vege lijf. Opnieuw wordt de lezing onderbroken door kabaal en discussie.

Slechte energie vult de zaal. Weggelopen platte-aarders sijpelen terug binnen en de woordenwisseling wordt agressiever. En dommer: of we de theorie van de platte aarde niet kunnen verenigen met de theorie van de holle aarde, probeert nog iemand te sussen. Sommige aanwezigen proberen de situatie dan weer te bezweren met het roepen van “respect” en “liefde”, maar de open geesten van de lichtzoekers zijn dichtgeklapt. Het zou niet meer goed komen. Tijdens de eindbespreking verlaten Lord Steven Christ en zijn gevolg zelfs de zaal. De man had via YouTube aangekondigd dat hij kabaal zou komen maken. Mij leek zijn missie dan ook geslaagd.

En mijn missie? Naast een schriftje tjokvol aantekeningen voor een artikel heb ik vooral het idee naar huis teruggebracht dat de theorie van de platte en holle aarde voor deze mensen een bloedserieuze, bijna existentiële aangelegenheid is, zeker dus geen grap. Een bolle, heliocentrische aarde in een schier onmetelijk universum waarin en waardoor de mens, een vermeende ex-aap, zijn speciale en centrale plaats zou verloren zijn, lijkt tal van deze religieus-spiritueel geïnspireerde en gemotiveerde mensen heel wat angst aan te jagen. Het is in strijd met hun perceptie en intuïtie van een geocentrische platte schijf. Elke persoon of instantie die hun waarneming in vraag durft te stellen, of erger nog, aan te vallen, tast hun soevereiniteit aan, hun vrijheid te denken wat zij willen denken op basis van de eigen zintuigen en het eigen verstand. Net als hun aarde lijken zij onder een stolp vast te zitten, gevangen in hun eigen ideologie die kost wat kost afgeschermd moet worden van vreemde invloeden. De vele complotten die zij menen te ontwaren zwengelen die angst alleen maar aan. Geloof in een platte of holle aarde, overgoten met een dikke saus van complotten en samenzweringen, lijkt mij een overtuiging van verkrampte mensen die niet hoe weten te reageren op een ander, rationeel en wetenschappelijk onderbouwd wereld- en mensbeeld. Anderzijds, deze mensen domme kloten noemen, of idioten, of gekkies, lijkt mij dan weer een reactie van zogenaamd kritische denkers die niet weten hoe ze daar dan weer mee moeten omgaan.

Bronnen

1. Uit de urenlange voordrachten, die gevolgd werden door vragen- en discussierondes, heb ik geprobeerd een coherent verhaal te distilleren. Dit gaat af en toe ten koste van een precieze, chronologische weergave van een al bij al chaotische en geïmproviseerde conferentie.
2. Olifanten hebben 18 uur per dag nodig om voldoende te eten. Dinosauriërs zouden groter zijn geweest en dus hadden ze meer dan 24 uur per dag nodig. Dat is onmogelijk, ergo dino’s hebben nooit bestaan, aldus de spreker. Die redenering klopt natuurlijk niet: het is niet omdat een dier groter is dat het meer tijd nodig heeft om zich te voeden. Maar vooral: de meeste dinosauriërs waren kleiner dan olifanten. Zelfs de Tyrannosaurus woog minder.
3. We weten dat geluid zich door de lucht voortplant, en de lucht draait mee met de aarde.
4. Precies hetzelfde argument werd gebruikt door tegenstanders van Copernicus in de 16de eeuw, voordat Galilei de traagheidswet ontdekte.
5. De jezuïetenorde werd in 1534 in Parijs opgericht. Copernicus, die toen in Polen woonde, had al twintig jaar eerder zijn theorie geformuleerd. Hij overleed in 1543, amper drie jaar nadat de jezuïetenorde definitief erkend werd. De vrijmetselarij dateert van 1717.
6. Voor dat cijfer baseerde de spreker zich op de gegevens van het zogenaamde Boorgat van Kola (Rusland). Met zijn 12.262 meter is dit het diepste gat gemaakt door mensen. Mysterieuze krachten die weerstand boden, verhinderden de Russen om dieper te boren, aldus de spreker. Ergo, de schijf is zo’n 13 km dik.