Artsenvakbond ASGB trekt samenwerking met homeopaten in

Ten gevolge van een niet altijd even doordachte beslissing van onze minister van volksgezondheid dient een belangenvereniging van artsen – een syndicaat, zeg maar – over een minimum aantal leden te beschikken om verkiesbaar te zijn (in vertaling: om te mogen meepraten met de grote jongens). Het ASGB verkeerde op dit vlak in een wat moeilijke positie en nam een optie om de leden van de UHB (Unio Homeopathica Belgica) collectief in te schrijven. Op het eerste zicht geen vuiltje aan de lucht; ten slotte is de UHB in essentie ook een artsenvereniging. Helaas wel een vereniging van medici die zich – al dan niet exclusief – bezighouden met homeopathie. En laat nu het ASGB toch wel een sterk wetenschappelijk georiënteerd syndicaat zijn, dat zaken als evidence based medicine hoog in het vaandel draagt... Het was dan ook niet ondenkbaar dat deze alliantie aan de homeopathie een aureool van wetenschappelijkheid zou geven.

Toen het nieuws bekend werd, gingen diverse prominente en enkele politiek actieve artsen – met een paar leden van Skepp voorop  – door het dak, tegen het plafond, over de rooie. Als één persoon sprongen ze uit hun vel om, ongemakkelijk in hun blootje en niet altijd correct grammaticaal, uiting te geven aan hun verontwaardiging. VLD-senator Patrick Vankrunkselsven dreigde er zelfs mee om zijn lidmaatschap van de ASGB op te zeggen.

Er werd geargumenteerd - overigens volkomen terecht - dat het koppelen van de wetenschappelijk respectabele naam van het ASGB aan die van een strikt alternatieve organisatie deze laatste een aura van wetenschappelijkheid zou opleveren, iets waar ze vooralsnog geen aanspraak op kan maken. Daarop besliste het bestuur van het ASGB de overeenkomst niet door te zetten. Het syndicaat bleek bereid het risico te lopen als “niet verkiesbaar” te eindigen, liever dan de sluizen open te zetten voor het niet altijd even fris ruikende lobbywerk van de ‘alternatieve geneeskunde’ dat gelijk welke middelen wil inschakelen in haar hunker naar wetenschappelijke erkenning. Laat ons de zaken in de juiste proportie plaatsen: slechts 1% van de artsen praktiseert ook homeopathie, en dit op een aantal van bijna 40.000 artsen. En amper 11% procent van de bevolking doet geregeld een beroep op alternatieve geneeswijzen, slechts een gedeelte daarvan op homeopathie. Maar bovenal: de bewijzen dat homeopathie werkt, het moet nog eens ten overvloede worden gezegd, ontbreken nog steeds.

De homeopatische wereld houdt de media en de politieke wereld bijna aanhoudend een vervormende spiegel voor van pseudo-bewijzen en non-argumenten waarmee zij haar doctrine tot erkenning probeert te brengen. Het standpunt van de ASGB getuigt dan ook van politieke moed, dat ons respect meer dan verdient. Er zijn weinig organisaties die het eigen voortbestaan zo in gevaar zouden durven brengen. Mocht ik een pet dragen, ik deed ze ten eeuwigen dage af voor de dames en heren van het ASGB.

Misschien kunnen we dit even laten weten aan de overheid, die om de electorale achterban (lees: het kiesvee) ter wille te zijn bereid is “erkenningen” voor pseudo-geneeskunde uit haar duim te zuigen. Tenslotte, zo redeneert men, gaat een zeker percentage van de kiezers toch te rade bij deze goeroes. Ongetwijfeld. Volgens dezelfde logica zit een zeker percentage van de bevolking in de gevangenis wegens moord – waarom legaliseren we dat niet meteen? Weer enkele tevreden kiezers bij.

Of aan de mutualiteiten, die alle leden laten meebetalen in een zogenaamd vrije aanvullende verzekering, ook zij die niet gediend zijn met alterneuterij. Deze zelfverklaarde verdedigers van de patiëntenbelangen zetten hun prinicipes vrij vlot opzij als zij menen dat dit hun zieltjes, pardon, leden kan opleveren.

Ik twijfel er geen ogenblik aan dat de integriteit van het ASGB op lange termijn lonend zal blijken.

Geert De Bruecker is arts en Skepp-lid.

Zie ook artikel in De Standaard