Liegen loont voor A. Houtsmuller

Afgelopen week bepaalde het gerechtshof in Amsterdam dat het strafbaar is de waarheid te spreken. Een Orwelliaanse uitspraak. Het ging om een hoger beroep. In eerste instantie had de rechter bepaald dat het wel was toegestaan de waarheid te spreken. Aangeklaagd was de voorzitter van de Vereniging Tegen De Kwakzalverij, de vrouwenarts Cees Renckens. De klager was de gepensioneerde Rotterdamse internist A. Houtsmuller. Houtsmuller had in twee boeken en talrijke radio- en televisie-interviews te kennen gegeven kanker te kunnen genezen. Een bijzondere claim waarvoor bijzonder bewijs noodzakelijk zou moeten zijn. Dat bewijs was hij zelf. Hij was geopereerd aan een melanoom aan zijn been. Een melanoom is een zeer kwaadaardige huidkanker, waarvan ten onrechte beweerd wordt dat die met zonneschijn verband zou houden. Wanneer deze weggehaald wordt voordat er uitzaaiingen zijn, is er niets aan de hand. Zijn er wel uitzaaiingen dan is de kans op genezing nihil. Houtsmuller had in zijn boeken en interviews vertelt dat bij hem het melanoom was uitgezaaid naar zijn rechternier. De artsen hadden hem opgegeven. Houtsmuller genas zichzelf echter met alternatieve voeding, vitamines, mineralen en haaienkraakbeenpoeder. Geen wonder dat de klanten toestroomden. Eind 1997 had zijn praktijk al een wachtlijst van zes maanden. Kosten van alle pillen die naast het dieet geslikt moesten worden kwamen op ongeveer 2000 gulden per maand. De Vereniging Tegen De Kwakzalverij verzocht herhaaldelijk om bewijzen dat de therapie werkzaam was, maar ondanks beloftes van Houtsmuller verscheen er niets. De enige genezen patiënt bleef hij zelf. Naar eigen zeggen. De Vereniging verzocht nu om het medisch dossier van deze genezing; ook dat kwam niet. De ontknoping volgde op 22 maart 1999 in het televisieprogramma van Barend en Witteman. In een discussie met Renckens moest Houtsmuller toegeven nimmer geleden te hebben aan een uitgezaaid melanoom. In de nasleep beloofde hij volgende drukken van zijn boekjes te voorzien van een inlegvel waarop dit feit vermeld zou worden. Tot nu toe zijn zulke inlegvellen nog nergens bespeurd. De waarheid is derhalve dat Houtsmuller propaganda maakt voor een therapie voor kanker die onbewezen is. Om die reden noemde Renckens hem een kwakzalver. Bovendien claimt hij nog steeds zichzelf genezen te hebben. Om die reden noemde Renckens hem een leugenaar. Houtsmuller reageerde met een kortgeding. Gezien de geschiedenis zal het geen verwondering wekken dat hij dat verloor. In hoger beroep ging het afgelopen week echter mis. Er is nu dus jurisprudentie die zegt dat we in Nederland iemand die zelf toegeeft gelogen te hebben geen leugenaar meer mogen noemen. Tot nu toe was het onbetwist dat het propaganda maken voor een behandeling waarvan in geen enkel opzicht bewezen is dat die de beweerde werking heeft, betiteld kan worden als kwakzalverij. Iemand die zich daaraan schuldig maakt kon kwakzalver genoemd worden. Volgens de rechter had Renckens echter onvoldoende onderzoek gedaan voor de kwalificatie kwakzalver. Hier staat de wereld op zijn kop. Niet onwerkzaamheid behoeft bewezen te worden. Wanneer je duizenden kankerpatiënten hoop geeft, dient werkzaamheid bewezen te zijn. Het duurde even, maar 1984 is toch aangebroken. Peter Bügel klaagt hier terecht aan dat de wereld op zijn kop gezet wordt. Wie zich al meer met de alterneutenwereld heeft beziggehouden schrikt al niet meer van iets dergelijks. In onze beperkte en bekrompen geest dachten wij nog steeds dat als iemand met een behandeling op de markt komt, hij toch het fatsoen en zelfs de plicht zou moeten hebben te bewijzen dat ze werkt. Een nieuw medicijn moet een heel circuit van testen doorlopen alvorens het mag verkocht worden. Maar het kan ook anders. Je moet gewoon maar zeggen "ik ben alternatief" en dan hoeft bewijzen ineens niet meer. De anderen, de reductionisten moeten dan maar gaan bewijzen dat je niet de waarheid spreekt, en dat kan nog wel even duren, maar ondertussen rinkelt de kassa. Deze toestanden zijn echt de wereld op zijn kop, een Kafka waardig. Elk jaar duiken er zo in elk land wel enkele goeroes op die beweren alles en nog wat te kunnen. Twee jaar geleden hadden we in Italië Dr Di Bella, ook een wondergenezer voor kanker. De normale artsen noemden zijn behandelingen onverantwoord en charlatanisme. Natuurlijk geloofde men hen niet, want zij zijn toch fanatiek en omgekocht door de gevestigde farmaceutische industrie. En we weten toch allemaal dat die industrie er alle belang bij heeft dat er geen goede remedie tegen kanker gevonden wordt, omdat zij anders hun dure medicijnen niet meer kunnen verkopen. Het ging zover dat er een "spontane" volksbeweging ontstond om te eisen dat deze behandeling zou terugbetaald worden door de Italiaanse ziekteverzekering. Een rechter ging zelfs zover een vonnis te vellen dat de verzekering verplichtte voor die zeer dure behandelingen te betalen. Ze hebben betaald, maar gelukkig hebben ze ook alle gevallen geregistreerd en laten onderzoeken door internationale experts van o.a. de Wereldgezondheidsorganisatie. Wat bleek? Niemand werd beter, niemand werd genezen, het aantal schadelijke neveneffecten en vroegtijdige overlijdens was verrassend hoog. Dat was het einde van de goudmijn voor Di Bella, maar die roept nu van de daken dat het een samenzwering was.

Gelukkig voor de lijdende mensheid is er nu in Nederland die nieuwe redder opgestaan: Dr Houtsmuller. Hopelijk zal hij nog veel mensen kunnen redden alvorens het medisch establishment ook die held zal klein krijgen. Wij Belgen mogen echter ook niet klagen want de groene klei van de Tovenaar van Blankenberge in nog volop verkrijgbaar, en we hebben het geluk een minister van Volksgezondheid te hebben die zich vast voorneemt al deze helden te erkennen. Als eerste stap zullen hun verenigingen geregistreerd en erkend worden, daarna kunnen ze zichzelf erkennen. Handopleggers aller landen, verenigt U. Het is hoog tijd.

Maar is het dan niet mogelijk dat er tussen al die honderden alternatieven misschien toch enkel parels zitten die erkenning verdienen? Zeker, dat is niet uitgesloten, al lijkt het weinig waarschijnlijk in het licht van wat we er al over weten. Zeker is dat er honderden bij zijn die niets anders zijn dan gewone oplichterij. Het is de taak van onze politici om de burger tegen oplichters te beschermen.

Uit: Wonder en is Gheen Wonder, nulnummer 2000