Maar Michel toch!

Afbeelding

Ziehier een voorspelling die altijd uitkomt: bij elke belangrijke gebeurtenis zal er steeds iemand zijn die zal beweren dat Nostradamus de gebeurtenis voorspeld heeft.

Deel artikel TwitterFacebookLinkedinWhatsapp

Dus het kon niet anders: iemand zou op basis van Michel - voor de vrienden en dat zijn we toch - de volgende paus voorspellen. Voorwaar! 

In de Italiaanse krant La Stampa wist ‘meester’ Luciano Sampietro uit Trieste, een groot Nostradamuskenner (denk ik), uit Les prophéties de M. Michel Nostradamus (1555), het hoofdwerk van Michel, te puren dat Marco Cè de volgende paus zou worden en bovendien dat hij de laatste in de reeks zou zijn. Nu Gods vertegenwoordiger op aarde ferm op de Roomse troon heeft plaatsgenomen, wordt het plots heel erg stil in de buurt van Luciano. Nu heb ik al een paar uur verloren met het s(m)urfen op internet om uit te zoeken naar welk tekstfragment Sampietro verwijst. Zoals de erudiete lezer weet, zijn de profetieën van Michel samengesteld uit Centuries en elke Centurie bestaat uit honderd kwatrijnen die zelf weer uit vier versregels bestaan. Normaal telt men tien Centuries, dus heb je een vierduizend lijnen om te bekijken. Ik schrijf wel ‘normaal’ omdat het niet zeker is dat Michel N. ze allemaal geschreven heeft en omdat er edities bestaan met een elfde en twaalfde Centurie. Mag ik een experiment voorstellen? Hieronder kwatrijn nummer 51 uit de tweede Centurie. Blijf er even bij stilstaan en probeer te bevroeden welke gebeurtenis hier door Nostradamuskenners - ik zal ze maar Michelieten noemen - wordt voorspeld.

Le sang du iuste à Londres sera fau(l)te,
Bruslez (Bruslés) par fou(l)dres de vin(g)t trois les six,
La dame antique cherra de place haute,
De mesme secte plusieurs seront occis.

Natuurlijk, hoe zou het anders kunnen: de grote brand van Londen in 1666! ‘Trois les six’ kan toch alleen maar 666 betekenen, dus 1666, en die ‘vingt’ staat daar niks te doen, zoveel is duidelijk.

Het bovenstaande kwatrijn is een uiterst typisch voorbeeld; het hele werk van Michel is in deze onmogelijke stijl geschreven. Met andere woorden, interpreteren met de zeer losse hand, zeg maar losse arm, is ‘the name of the game’ voor een ervaren Micheliet. Maar wat mij ongelofelijk verbaast, is dat noch Luciano, noch een andere ontcijferaar deze tekst heeft zien staan, afkomstig uit de dertiende Centurie, kwatrijn nummer 17:

Le rat et le singe(r) tro(h)ne escalade,
Jeune noire serra ni sans faute ni de Germain,
La grande église monterra le cinq(s) des deux,
Venus de Mars reverront le jour de bonheur.

Geef toe, lezer, dat hier zelfs nog niet eens zoveel hoeft geïnterpreteerd te worden. ‘Rat’ en ‘singe(r)’ kan toch alleen maar Ratzinger betekenen en in de tweede lijn is er een verwijzing naar zijn zwarte Hitlerjeugd, dat is toch duidelijk. ‘Cinq des deux’ kan alleen maar geïnterpreteerd worden als 2005, het jaar van zijn verkiezing. De laatste regel betekent niet veel, maar dat komt vaker voor bij Michel. Dus welke duistere krachten hebben ervoor gezorgd dat zij dit hebben gemist? Het antwoord is eenvoudig: ik heb dit kwatrijn voor deze column verzonnen. Er bestaat namelijk geen dertiende Centurie. Net zoals de kwatrijnen die de aanslag op de WTC-torens voorspeld zouden hebben, compleet verzonnen zijn. Ze staan nergens te lezen bij Nostradamus. Wat niet heeft belet dat maestro Sampietro zijn pauselijke gok heeft ondersteund met de bewering dat die aanslagen, jawel, ook bij Michel te vinden zijn. Onzin ondersteunt onzin, dat had ik ook voorspeld kunnen hebben.