Skeptische Put 1997: Velazquez (Paranormal Consulting)

Afbeelding
Skeptische Put
Geplaatst onder
Deel artikel TwitterFacebookLinkedinWhatsapp

De Skeptische Put 1997 ging naar het consulting en selection bureau Velazquez uit Kalmthout dat voornamelijk bestaat uit mevrouw Tatiana Velazquez. Zij slaagt erin met haar breeddenkendheid helderziendheid, intuïtie, chromantie, numerologie, psychometrie en channeling via de geest van een overleden indiaan, te combineren om de selectie door te voeren.

Zij is echter ook beperkt in haar breeddenkendheid want ze gebruikt geen pendel, wichelroede noch glazen bol - toch de onontbeerlijke attributen van elke zichzelf respecterende paragnost in dit Aquariustijdperk. Een veertigtal bedrijven zouden reeds op haar beroep hebben gedaan. Zoals we weten is dit geen garantie voor kwaliteit, noch van waarheidsgehalte. Zij krijgt de prijs toegezonden omdat zij noch de geest van de indiaan zich kenbaar maakte.

 

Uit De Standaard:

Zoek uw personeel eens met een medium

Selectiebureau gebruikt paranormale gaven om vacatures in te vullen.

Kalmthout - Tatiana is niet zo maar een jonge vrouw. Nee, zij is een medium, een Nederlandse met paranormale gaven. Meer nog, vanop de Kalmthoutse heide gebruikt zij die gaven in een net opgericht selectiebureau om de juiste man (m/v) op de juiste werkplek te plaatsen. Tatiana gebruikt geen glazen bol, pendel of wichelroede. Toch kan zij tot in de diepste ziel van de sollicitant kijken. En indien nodig doet zij daarvoor beroep op haar gids, een overleden persoon die haar bijstaat. In het geval van het medium Tatiana is dat een indiaan.

Het selectiebureau, dat alsnog vanuit een zolderkamer in een dure villa in Kalmthout opereert, heet Velazquez Recruiting and Selection, genoemd naar de familienaam van het jonge medium. Het bestaat verder uit drie andere Nederlanders, onder wie broer en zus Els en Bert van der Klugt. Het medium Tatiana ontdekte op haar twaalfde dat ze over bijzondere gaven beschikte. Stenen begonnen vanzelf te bewegen als zij voorbij wandelde; zij zag verschijningen en ontmoette een gelijkgestemde paragnost. "Na mijn opleiding ging ik aan de slag met mijn paranormale kwaliteiten. Ik gaf les en kreeg in Nederland en België landelijke bekendheid als paragnost." In de context van dat werk, kreeg zij naar eigen zeggen van steeds meer bedrijven vragen om allerlei zakelijk advies. Het screenen van sollicitanten hoorde daar ook bij.

"Omdat dit aspect van mijn werk zo belangrijk werd, besloot ik mij daar volledig op te concentreren." En samen met de drie andere partners, die zij in de paranormale wereld ontmoette, werd Velazquez opgericht. Het bureau bestaat nog maar sinds begin december. Na enig aandringen geeft het medium toe dat haar manier van werken geregeld op scepticisme stoot.

"Sommigen vinden dit een enge methode en hier en daar is het zelfs nog taboe", lacht zij. "Maar in de Verenigde Staten en ook Japan is dit al langer aanvaard", beweert zij stellig. Zij verwacht overigens dat Europa binnenkort zal vallen, want het tijdperk van de Aquarius is begonnen. "Dat betekent dat mensen veel meer dan in het vorige tijdperk van de Vissen opstaan voor het buitenzintuiglijke of het paranormale", zegt Els van der Klugt. "Ook personeelsverantwoordelijken ontdekken dat werknemers vaak in de verkeerde job belanden waar ze zich niet lekker voelen en niet in hun team passen. Gevolg is dat die medewerker na enkele maanden opnieuw verdwijnt of onvoldoende presteert. Dat betekent een aanzienlijk financieel verlies voor de onderneming. Want selecteren is een kostelijke aangelegenheid." Velazquez vraagt als tegenprestatie voor een paranormale selectie een bedrag dat gelijk is aan vier maandsalarissen.

Klassieke selectiebureaus beperken zich volgens het medium Tatiana meestal tot psychologische tests en kijken enkel of de sollicitant over de juiste opleiding, leeftijd en ervaring heeft. "Wij gaan verder", zegt het medium. "Voordat wij iemand interviewen voor een job, gaan wij bijvoorbeeld eerst in het bedrijf kijken naar de sfeer die daar heerst. Ik ga er voelen in welk team en welke werkomgeving de man of vrouw terecht zal komen."

Tijdens het sollicitatiegesprek stelt Bert de klassieke vragen zoals welke hobby's de kandidaat heeft of naar welke televisieprogramma's hij kijkt. "Ik blijf op de achtergrond en observeer", zegt het medium Tatiana. "Ik kan door iemand heenkijken zonder dat hij erg in heeft. Stel dat een bedrijf iemand zoekt voor een vacature in een spuitcabine. Als ik in de jeugd van een kandidaat rondkijk en merk dat hij bijvoorbeeld een trauma uit zijn kindertijd met zich meedraagt omdat hij in een kast is opgesloten, komt zo iemand uiteraard niet in aanmerking voor die job."

Tussen de klassieke selectievragen werpt Bert ook enkele andere vragen zoals welke de lievelingskleur of voorkeurgetal van de kandidaat is. Het medium Tatiana legt uit dat iemand met rood als lievelingskleur, niet in aanmerking komt voor een uitvoerende functie. "Rood duidt immers op een dominante figuur die weinig gezag zal aanvaarden." Als dezelfde persoon ook nog eens het getal elf opgeeft, dan gaat het helemaal fout, want dat wijst op creativiteit en vrijheid.

Het medium beklemtoont evenwel dat dit soort voorbeelden niet geïsoleerd moet worden geïnterpreteerd. "Je moet steeds naar de combinatie van de verschillende factoren en antwoorden kijken." De kandidaat wordt evenwel nooit ingelicht dat hij of zij met een medium wordt geconfronteerd. Het medium Tatiana kan ook gedachten lezen en vraagt meestal een pasfoto van de sollicitant "Om indien nodig na het interview via psychometrie een betere kijk op de sollicitant te krijgen". Als het medium er ook dan nog niet uitraakt is, kan ze nog steeds in conclaaf kruipen met haar gids. "Dat is mijn geestelijke begeleider. Je kan hem ook engelbewaarder noemen. Het is een overleden persoon die mij bijstaat als medium. In mijn geval is dat een indiaan."

Tatiana Velazquez beweert dat zij ondertussen toch al voor een veertigtal bedrijven tussen de 150 en 200 personeelsleden selecteerde. Namen van opdrachtgevers wil zij evenwel, op die van een bedrijfje uit Bergen-op-Zoom na, niet noemen. "Vanwege privacy", zegt zij. "En wij worden wel eens ingeschakeld door iemand van de personeelsdienst die op de hoogte is van onze methode. Maar dat wil niet automatisch zeggen dat ook de bedrijfstop daarvan op de hoogte is."

Michel Vandersmissen, De Standaard 16 december 1997