Afscheid van (pdw)

Foto: Michiel Hendryckx, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0&gt;, via Wikimedia Commons

Als schrijver, journalist en redacteur zal hij door vriend en vijand worden herinnerd als iemand die volkomen autonoom zijn opinies ventileerde en nooit of te nimmer de weg van de minste weerstand koos. Maar zijn creatief en organiserend vermogen was veel groter dan dat. Hij was ook actief als drummer, eerst bij The Misters, later bij de bekende reggaegroep The Skyblasters. Met zijn productiehuis 3Keys maakte hij veelbesproken programma’s zoals “Kijk eens op de doos” en “De vloek van Vlimovost”.  Van bijzonder belang waren zijn inspanningen voor het comedy genre. Zijn programma Comedy Casino maakte internationale comedians bekend in Vlaanderen en gaf een forum aan meerdere Vlaamse beginnende stand-upcomedians. 

Patrick zelf hield in het bijzonder van komieken met een maatschappijkritische inslag, zoals de eveneens veel te vroeg overleden Amerikaan Bill Hicks, of de Vlaming met Engelse roots Nigel Williams. In Patricks engagement voor SKEPP kwamen enkele van zijn karakteristieke eigenschappen samen: scherpzinnigheid en humor, maar ook verontwaardiging over onrecht en over uitbuiting van menselijke naïviteit en wanhoop. 

Patrick nam voor het eerst deel aan een actie met SKEPP in 2004. Toen dronk hij, samen met een dertigtal andere skepptici, een homeopathisch verdunde “overdosis” van slangengif, arsenicum en belladonna. Het was een actie die (pdw) wel moest aanspreken: humoristisch, maar tegelijkertijd vernietigend uithalend naar onzin. Zoals een beeld soms duizend woorden waard is, kan een enkele actie gericht tegen pseudowetenschap en bijgeloof effectiever zijn dan meerdere gerandomiseerde, placebogecontroleerde dubbelblindstudies. Het zette velen aan het denken over de geloofwaardigheid van Hahnemanns dogma’s. Veel homeopaten konden er niet om lachen. Een enkeling vond de actie levensgevaarlijk. Later trad hij zelfs toe tot het bestuur van SKEPP en nam hij de organisatie van de skepptische prijzen, de “skepptische put” en de “skepptische vijs” op zich. Hij bracht de prijzen onder de aandacht van de media en zorgde ervoor dat de uitreikingen telkens bijzondere gebeurtenissen werden, waar iedereen die erbij was bijzonder fijne herinneringen aan overhoudt. Steeds vaker werd hij door de media gecontacteerd over skepptische kwesties en over de standpunten en activiteiten van skepp.  Skepptische organisaties wereldwijd krijgen door critici vaak het etiket op gekleefd van overdreven ernst en zelf toegekende zwaarwichtigheid. 

Patrick gaf aan SKEPP een lichte, humoristische toets. Hij ging compromisloos tegen onzin in, maar nooit zonder humor. Hij slaagde erin om de comedywereld, zijn natuurlijke biotoop, probleemloos te integreren met al zijn skepptische engagementen. Uiteraard stootte hij soms mensen tegen de borst, en natuurlijk ging hij soms doelbewust uit de bocht in zijn columns. Men kan niet de meest dierbare overtuigingen van mensen aanvallen zonder voor pijnlijke tenen te zorgen. Maar zijn intenties waren steeds constructief. Hij sloeg spijkers met koppen, maar nooit zonder glimlach, ook al moesten diegenen die zich aangesproken voelden die vaak tussen de regels vinden of konden ze, in het beste geval, hoogstens groen lachen. Het volgend (pdw) citaat, uit een blogstukje van 27 mei 2006, geeft dit alles goed weer:

“Alle onzin op de wereld spruit voort uit de werkelijk bespottelijke gedachte dat de mens het centrum van alles is en dat iedere mens apart ook nog eens volstrekt uniek en speciaal is. Die groteske dwaling, want dat is het, heeft ons een geweldige hoop nonsens opgeleverd. Een waaier aan godsdiensten bijvoorbeeld (we zijn zo speciaal dat het niet anders kan of een onzichtbaar almachtig wezen waakt over ons en zal ons uiteindelijk de eeuwigheid schenken) maar ook een boel UFO-quatsch (we zijn zo uniek dat het niet anders kan of intelligent buitenaards leven reist regelmatig door de kosmos naar de aarde om ons te bestuderen, ons af en toe te ontvoeren en daarbij in ons rectum te kijken of het geheim van het heelal er soms niet in schuilgaat), alsook een ware zondvloed van zweverige alterneuterij (we zijn zo speciaal dat het niet anders kan of het wetenschappelijk volstrekt niet aan te tonen effect van homeopathische middelen treedt wel degelijk op als wij ze innemen), we mogen zeker dat aanhoudend gedaas over het, ahum, paranormale niet vergeten (we zijn zo speciaal dat het niet anders kan of na onze dood zullen we van gene zijde nog contact met de levenden hebben, zelfs al moet dat in de gedaante van een kikker) enzovoort, enzovoort. Telkens weer is de onzin terug te voeren op de illusie als zouden we allemaal heel erg bijzonder zijn en niet, zoals Michel Houellebecq het zo treffend en naar waarheid formuleerde, slechts een tijdelijke rangschikking van moleculen.”

Toch heeft door het overlijden van (pdw) een zeer unieke en bijzondere rangschikking van moleculen haar structuur verloren. Levensgenieter, schrijver, journalist, hoofdredacteur, muzikant, comedian, televisiemaker, vader, echtgenoot, zoon, vriend, kameraad, opiniemaker, onzinbestrijder en skepticus. Patrick was dit alles en meer, telkens met al zijn verstand en vermogens, telkens met rede, emotie, humor en liefde. Bedankt voor alles Patrick, in het bijzonder voor wat je voor SKEPP hebt gedaan. We zullen je hard missen. 

de redactie en het bestuur van SKEPP