Dossier GSM-straling

Nog maar eens komt men aandraven met het Bio-Initiative rapport, een document dat door talloze internationale gezondheidsraden met de grond is gelijk gemaakt als een eenzijdig rapport van een kleine groep lobbyisten, dat niet aan kritische wetenschappelijke peer review is onderworpen. Geen woord daarover in het ‘dossier’, dat in de plaats daarvan de voorspelbare stoet van onheilsprofeten, beroepskwerulanten en controversiële wetenschappers aan het woord laat. Een “catastrofe voor de volksgezondheid” is op til: hersentumoren, ADHD, depressies, hartkwalen, gedragsstoornissen, verminderd libido, en ga zo maar door!

De biologische effecten van gsm-straling zijn uitvoeriger onderzocht dan die van gelijk welke chemische stof, eerst door de industrie en daarna door onafhankelijke onderzoekers. De conclusie van de WHO luidt unaniem dat er geen enkel meetbaar effect is op de gezondheid. Maar ondertussen blijft de roep om ‘verder onderzoek’ weerklinken, en waar rook is moet toch vuur zijn? Complottheorieën wakkeren de stralingangst verder aan: de industrie dekt alles toe en de overheden eten uit hun hand. Maar het is niet omdat de link tussen kanker en gsm’s de industrie niet zou zinnen (wat evident waar is), dat gsm’s daarom kanker veroorzaken. Zichtbaar licht is ook straling, dat per definitie veel meer energie bezit dan de radiomagnetische straling van GSM en zendmasten.  Het is niet omdat Philips wereldleider was in de verkoop van gloeilampen, dat de gloeilamp kankerverwekkend is, en dat Philips alle deskundigen ter wereld heeft omgekocht om dit geheim te houden.   

Alle bekende oorzaken van kanker ontstaan door beschadiging aan het DNA. Straling van gsm, wifi, microgolf en alle andere draadloze communicatie is niet-ioniserend, wat betekent dat ze niet voldoende energie bezit om DNA-verbindingen te breken, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld gamma-straling en UV-straling. De hoeveelheid gsm-straling is daarbij irrelevant. Het is alsof je stenen over een rivier probeert te gooien die 100 meter breed is. Als je maar 10 meter ver kan gooien, dan maakt het niet uit hoeveel stenen je gooit. Gsm-straling vergelijken met “kogels uit een mitrailleur” is bangmakerij van de ergste soort.  Bij hoog vermogen veroorzaakt niet-ioniserende straling warmte, de zogenaamde thermische effecten (het principe van de microgolfoven). De tegenstanders vrezen echter schade door niet-thermische gezondheidseffecten, maar die zijn nooit aangetoond, ondanks veelvuldig en duur onderzoek.  De veiligheidsnormen voor gsm-straling zijn typisch bepaald aan de hand van het laagste niveau waarop thermische effecten merkbaar zijn, gedeeld door pakweg een factor 20. Iets wetenschappelijk aantonen, betekent dat de effecten moeten kunnen worden gereproduceerd.  Als kinderen in één schoolklas in Spanje leukemie krijgen terwijl er een zendmast naast de school staat, moeten ze dat in alle andere klassen in en buiten Spanje ook krijgen. Anders is het een toevalsbevinding.

Het zogenaamde ‘microgolvensyndroom’ en de ‘elektrogevoeligheid’ zijn ziektebeelden die ontstaan door de verbeelding en door het principe van de vervloeking (nocebo-effect): wie verwacht dat hij ziek wordt omdat hij vervloekt is, wordt ook ziek. Onder dubbelblinde condities is nog niemand in staat gebleken om straling van gsm-masten of -toestellen aan te voelen, wat de symptomen daarom niet minder reëel maakt.

In 2002 ontdekten dezelfde Chris Vermeire samen met Peter Cremers een andere vergiftiging der mensheid: fluor.  Dat bot moet stilaan afgeknaagd zijn: het is rustig geworden op het fluorfront.  Er is brede wetenschappelijke consensus dat fluoridering van tandpasta de tandgezondheid van onze kinderen revolutionair heeft verbeterd. Ook daar was het wetenschappelijk debat ver te zoeken en tierde het complotdenken welig. Fluor is een afvalproduct dat je ongeveer gratis krijgt per ton. Het idee dat grote bedrijven daar risico’s voor zouden nemen, laat staan duizenden wetenschappers overal ter wereld omkopen, is te gek om los te lopen. Spijtig voor de kinderen van overbezorgde moeders die deze angstzaaiers hebben geloofd. Ze kunnen het bekocht hebben met rotte tandjes.

Om kort te gaan, het gebruik van de GSM kan dodelijk zijn, maar dan enkel als je ondertussen een auto bestuurt. Als mensen ziek worden van verbeelding, is het door de onbeschaamde bangmakerij van dit soort ‘dossiers’. Dankzij HUMO staat hier geen andere onzin, zoals een oude slogan luidt, maar de lectuur ervan kan de gezondheid wel ernstige schade toebrengen.