Alternatieve therapieën zijn niet zonder risico.

Afbeelding
placeholder

Britse onderzoekers waarschuwen ervoor dat complementaire en alternatieve geneeswijzen schadelijker kunnen zijn dan voorheen werd aangenomen.

Geplaatst onder
Deel artikel TwitterFacebookLinkedinWhatsapp

"Complementaire therapieën mogen, net zomin als andere medische ingrepen, als zonder risico beschouwd worden" , schrijven zij in het decembernummer van de International Journal of Risk and Safety in Medicine. Deze waarschuwing volgt uit een onderzoek waarbij 1521 huisartsen gevraagd werd hoe frequent zij patiënten zien met lichamelijke problemen die in verband te brengen waren met een behandeling met een of andere aanvullende geneeswijze.

Van de 686 artsen die deelnamen aan het onderzoek, rapporteerde 37 procent dat ze reeds patiënten behandeld hadden voor een probleem veroorzaakt door een alternatieve behandeling. De onderzoekers kwamen tot de bevinding dat 291 meldingen van schadelijke effecten "niet ernstig" waren. 78 artsen echter maakten melding van 96 afzonderlijke gevallen van schadelijke effecten, die "ernstig" genoemd werden. "Ernstig" is hier te definiëren als : situaties die mogelijk levensbedreigend zijn, of een handicap of zware ziekte tot gevolg hebben.

Uit het onderzoek, geleid door Dr. Neil Abbot en zijn collega’s van de Universiteit van Exeter, (Groot-Brittannië), bleek dat van alle alternatieve behandelingen, manipulatie van de ruggewervel de meest voorkomende oorzaak van ernstige lichamelijke letsels is. Andere specifieke negatieve reacties werden in verband gebracht met kruidenbehandelingen, acupunctuur en verscheidene diëten. Problemen die kunnen voorkomen zijn: infecties, allergische reacties, naalden die in de huid blijven steken en hartritmestoornissen.

Voor Dr. Abbot is het een noodzaak dat het publiek op de hoogte gebracht zou worden van het feit dat aanvullende en alternatieve geneeswijzen niet noodzakelijk zonder risico zijn. Hij vindt dat consumenten correcte informatie zouden moeten krijgen over de risico’s en voordelen van dergelijke behandelingen. Abbot voegt er in zijn verslag aan toe dat huisartsen zich bewust moeten zijn van de mogelijke gevaren van zo’n therapieën, zeker wanneer zij patiënten doorverwijzen voor een aanvullende behandeling. Artsen zouden waakzaam moeten zijn voor de mogelijke schadelijke gevolgen ervan.