HBDI – Hermann Brain Dominance Instrument

Met dank aan uitgeverij Academia Press te Gent. Met hun toestemming mogen we hier een samenvatting publiceren van de kernpunten uit het boek De HR-ballon. 10 populaire praktijken doorprikt.

 

Wat is HBDI?

Een test die zogenaamd in kaart brengt wat jouw denkvoorkeur is, gebaseerd op jouw specifieke hersenwerking.

De voornaamste bewering van HBDI is dat er vier denkvoorkeuren bestaan en dat deze gecombineerd kunnen voorkomen. Dit wordt voorgesteld met kleuren:

 

  • Blauw: de analyticus: denkt logisch, analyseert feiten en verwerkt van getallen
  • Groen: de organisator: denkt in planningen, organiseert de gege-vens, maakt gedetailleerde overzichten
  • Rood: de communicator: benadert de omgeving interpersoonlijk, intuïtief en expressief
  • Geel: de creator: gebruikt verbeeldingskracht, denkt in grote lijnen, conceptualiseert

 

Wat geloven mensen die HBDI toepassen?

  • Dat je je denkvoorkeur kan leren kennen door de test
  • Dat dit verklaart waarom mensen verschillen
  • Dat ze te maken hebben met een degelijk model en een degelijke test

 

Waarom geloven mensen in HBDI?

  • Deelnemers aan HBDI-cursussen krijgen mooie, veelkleurige rapporten, die het geheel een uitstraling van professionaliteit en degelijkheid geven.
  • Er wordt voortdurend gesuggereerd dat HBDI een wetenschappelijk ontwikkeld instrument zou zijn, quod non. Hermann kende zelfs niets van hersenwerking, zo blijkt ook uit de onzinnige uitleg over hersenwerking overigens.
  • In de sessies worden een aantal misleidende oefeningen gedaan, waarvan de ‘uitkomst’ mensen verbaast, en waardoor ze gaan geloven dat het een goede methode is.
  • Er worden voortdurend autoriteitsargumenten uitgespeeld, zoals een verwijzing naar ‘neurowetenschappers’ en Roger Sperry.

Wat zijn de wetenschappelijke feiten?

  • Er worden leugenachtige zaken verspreid zoals dat hersenonderzoeker en nobelprijswinnaar Roger Sperry zou hebben meegewerkt aan het model. Dit is officieel ontkracht.
  • HBDI kan geen enkel onafhankelijk peer reviewed onderzoek voorleggen, zoals bijvoorbeeld van de American Psychological Associ-ation, een van de leidende organisaties inzake psychologie.
  • Er is geen enkele serieuze publicatie over deze nieuwe discipline te vinden.
  • De uitleg over de hersens is bijna complete nonsens: De werking van de hersenen volgens Herrmann wordt uit de doeken gedaan op een manier die erg ‘wetenschappelijk’ klinkt maar niet verder komt dan het contextloos gebruik van wat begrippen uit de neuro-fysiologie en de neuroanatomie.
  • De Pseudowetenschappelijkheid wordt pas duidelijk als je dit leest op de FAQ: 

 

“I think of astrology as a very complicated construct based on ancient myth and anecdotal data. Even after its existence for well over 100 years it remains highly speculative and scientifically invalidated. One of the reasons that the birthdate question is included in the research questions portion of the survey form is to attempt to discover the de-gree to which there are brain dominance correlations with astrological signs.”

 

  • In Nederland probeerde men aan te tonen dat HBDI wel degelijk wetenschappelijk zou zijn, door te verwijzen naar het  boek “Persönlichtkeitsmodelle” (2002).  De auteur, “Prof. Dr. H. Wagner”  wordt echter tijdens een zoektocht bij de meest prominente aanbieders van psychologisch onderzoek niet gevonden. PsycArticles Direct van American Psychological Association geeft nul als resultaat voor de zoekterm, “HBDI” of “Hardy Wagner” gedurende de laatste 25 jaar. Sciencedirect levert evenmin iets op via de term HBDI. Maar bij deze laatste zoekmachine is het raak als we “Hardy Wagner” als auteur opgeven. Maar een artikel waarvan Hardy Wagner de auteur is blijkt te gaan over iets totaal anders: “Internationalization speed and cost efficiency: evidence from Germany”. Het blijkt meer over economie te gaan… Wellicht is deze heer met de ronkende titels Prof. Dr. dus geen Prof. Dr. in de psychologie.  We komen vervolgens eindelijk ook te weten wie die Hardy Wagner is. Hij is blijkbaar een zakenman, een “diplomierter Handelslehrer und Kaufman”. Zijn doctoraat haalde hij in “Sozialpolitik”. Niks geen prof dus in de psychologie. Hij blijkt verder professor aan de “Fachhochschule” geweest te zijn in de afdeling bedrijfskunde. Maar momenteel is hij een managementtrainer.

 

Eindrapport

In een vlaag van bescheidenheid zegt de website van HBDI in Amerika en ook in Nederland over zichzelf dat het “een metaforisch model” is. Inderdaad een metafoor, verre van een “wetenschappelijk onderbouwd model” dus.

Het mag dan ook duidelijk zijn dat HBDI niet meer of minder is dan kwakkeldenken. Natuurlijk zullen mensen zich herkennen in de geschetste denkpatronen, net zoals iedereen zich kan terugvinden in astrologische beschrijvingen.  

 

Wetenschappers die commentaren leverden op HBDI:

Rosemary Lyndall, Clinical neuro-psychologist, Perth, Western Australia

John M. Price, Ph.D, Psychology Department, Davis, University of California

Danny Rouckhout, licentiaat psychologische wetenschappen en destijds do-cent psychometrie (en ook inductieve statistiek) aan de Lessius Hogeschool te Antwerpen, maar daarnaast ook verbonden aan de dienst psychiatrie van het UZA Wilrijk

Geerdt Magiels, bioloog en wetenschapsfilosoof.

 

Bronnen en verder lezen

Bruer, J.T. (1999). The myth of the First three years. The Free Press, New York.

Harris, J.R. (2006). Geen twee hetzelfde. Uitgeverij Contact, Amster-dam/Antwerpen

Pinker, S. (2003). Het onbeschreven blad – over de ontkenning van een aan-geboren menselijke natuur. Uitgeverij Contact, Amsterdam/Antwerpen.

Ridley, M. (2003). Nature via nurture. HarperCollins Publishers, New York.