De krakende dood

In de ‘International Journal of Clinical Practice’ verscheen een overzicht van sterfgevallen die terug te voeren zijn tot een bezoek aan een chiropractor.
08-09-2010

-

door
1 minuut
Leestijd:
Het is niet de eerste keer dat de veiligheid van chiropraxie nu in vraag wordt gesteld. Critici argumenteren al langer dat in extreme gevallen de behandeling van nek en ruggengraat door een chiropractor ernstige, zelfs fatale verwondingen kan veroorzaken. Zenuwschade, beroertes en gedeeltelijke verlamming werden allemaal in verband gebracht met chiropractische behandelingen.

Nieuw is de publicatie van de eerste review van sterfgevallen ten gevolge van chiropraxie die in de wetenschappelijke literatuur gerapporteerd zijn. Professor Ernst verzamelde 26 gevallen in een artikel dat eind augustus verscheen in de International Journal of Clinical Practice(1). Niet zo enorm veel in absolute aantallen, maar een onderzoek naar de incidentie was ook niet de bedoeling. Betrouwbare incidentiecijfers zijn overigens niet voorhanden. Met zijn review wil hij in de eerste plaats een discussie op gang brengen.

Volgens de onderzoeker is er zeker ook sprake van onderrapportering. Veel behandelingen met fatale afloop werden nooit gepubliceerd. Ernst geeft het voorbeeld van chiropractor Preston Long die voor de rechtbank negen sterfgevallen toegaf en eraan toevoegde dat andere gevallen nooit bekend zullen raken omdat hij zwijggeld betaalde. 

De meeste slachtoffers zijn relatief jong (14 jonger dan 40), met een licht overwicht van vrouwen. Veelal bezweken ze aan een vasculair accident dat leidde tot trombose of een cerebraal infarct. De tijd tussen de behandeling en het overlijden varieerde van één uur tot 58 dagen. Tien slachtoffers overleden binnen de dag. 

Ernst schrijft dat zijn systematische review aantoont dat talrijke overlijdens in verband zijn gebracht met de hevige manipulaties van de bovenste ruggengraat, veroorzaakt door het plotse draaien en stoten van de nek. Die krachtige bewegingen hebben een vertebrale arteriële dissectie veroorzaakt, die vervolgens leidde tot een beroerte en overlijden.

"Omdat arteriële dissectie ook spontaan voorkomt, beweren heel wat chiropractors dat er geen causaal verband is tussen chiropractische behandelingen en arteriële dissectie", schrijft Ernst. "Maar wie de feiten zorgvuldig evalueert, moet wel tot de conclusie komen dat causaliteit op zijn minst waarschijnlijk is. En ook al zou de kans op een verband heel klein zijn, dan nog moet het voorzorgprincipe spelen. Manipulatie van de nek moet bijgevolg als onveilig worden beschouwd tot bewijs van het tegendeel. De risico’s wegen veel zwaarder door dan de mogelijke voordelen van de techniek."

Hoewel ook andere gezondheidsprofessionals (osteopaten, fysiotherapeuten en uiteraard ook artsen) de nek manipuleren, zijn de schadelijke complicaties en sterfgevallen in de medische literatuur bijna zonder uitzondering op rekening van de chiropractors te schrijven. Dat kan geen toeval zijn. Volgens Ernst komt dat omdat chiropractors de enige zijn die de typische snel draaiende, krachtige nekmassage toepassen. 

(1) Int J Clin Pract. 2010;64(10):1162-1165

P.B.

overgenomen uit externe bron
Authors
P.B.
Publicatiedatum
08-09-2010
Opgenomen in
Chiropraxie